Η ΠΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΕΦΑΝΤΩΝ (τα χρόνια της ντροπής)

Το νέο βιβλίο του Κώστα Δούκα "Η ΠΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΕΦΑΝΤΩΝ" κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ. Πρόκειται για μια (μυθ)ιστορία, όπου όλα τα αφηγούμενα γεγονότα και τα πρόσωπα είναι αληθινά.
Η "ΠΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΕΦΑΝΤΩΝ" αρχίζει από την γερμανική κατοχή και καταλήγει στην σύγχρονη κατοχή της Ελλάδας από την τρόϊκα, κατοχή που εκπορεύεται από τον ίδιο γεωπολιτικό χώρο του 1940.       

Το βιβλίο αφηγείται την ζωή ενός παιδιού, που γεννιέται και μεγαλώνει στην καρδιά του Β΄παγκοσμίου πολέμου και βιώνει δραματικά σε μια συνοικία της Αθήνας, τον Βύρωνα, την γερμανική κατοχή, την πείνα, την εξαθλίωση του δελτίου επισιτισμού, τον μαυραγοριτισμό, τις εκτελέσεις πατριωτών και, αφού γίνεται αυτόπτης μάρτυρας της γερμανικής θηριωδίας των ναζί, στην συνέχεια ζει τις τραγικές συνέπειες του εμφυλίου σπαραγμού σε μικρογραφία γειτονιάς.       

Μεγαλώνοντας, προσπαθεί να επιβιώσει σε ένα δύσκολο κοινωνικό περιβάλλον φτώχειας, στερήσεων και κακομοιράς, συμβάλλοντας στα επόμενα χρόνια, όπως όλοι οι Έλληνες, με δουλειά, αγώνες και θυσίες, στον γενικώτερο εθνικό στόχο της οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας και στο στερέωμα των δημοκρατικών θεσμών.      

Όταν τα πράγματα μπαίνουν, επί τέλους, σε μια σειρά, έρχεται η δικτατορία, γιά ν' ακολουθήσει η μεταπολίτευση, οπότε αρχίζουν να μπαίνουν οι πρώτες βέσεις για το συστηματικό ξεπούλημα της χώρας, με την προοδευτική κατρακύλα και την εκτεταμένη διαφθορά του δημοσίου βίου, που οδήγησαν την χώρα, ύστερα από 70 χρόνια, στο σημερινό κατάντημα και σε μια νέα κατοχική δυσπραγία του λαού, με διαγραφόμενη την εθνική καταστροφή.       

Τι πρέπει να γίνει λοιπόν;     

Αυτό είναι ίσως η έκπληξη που επιφυλάσσει ο συγγραφέας στο τέλος του βιβλίου του.

Συγγραφέας: Κώστας Δούκας
Εκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ

Ο χρονικός αναδιπλασιασμός που ομορφαίνει την γλώσσα μας

Μετά την θερινή ραστώνη, η ΙΣΑΛΟΣ ΓΡΑΜΜΗ επιστρέφει στην βάση της και ασχολείται, σαν εναρκτήριο άρθρο, με το μεγάλο θύμα της ελληνικής παρακμής, την γλώσσα, που κακοποιείται βάναυσα, κυρίως από τους δημοσιογράφους των ηλεκτρονικών ΜΜΕ.

      Τις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου ακούστηκε μία δημοσιογράφος νά λέει από την συχνότητα του SKY το εξής ανατριχιαστικό:

Ο Ανίβας πρό των...πύλων!

      Και μη χειρότερα.

      Ας διαβάσουν λίγο γραμματική οι δημοσιογράφοι αυτοί, που λένε με τόση ευκολία «άνηκε», «του διευθύνων σύμβουλου», «στο αυτοκίνητο επενέβαιναν τόσα άτομα», «διαρρέεται από το Μαξίμου», «στους διεθνούς οργανισμούς», «επι κεφαλή» και πλήθος άλλων καθημερινών σολοικισμών, βαρβαρισμών και γλωσσικών αυτοσχεδιασμών, που καταστρέφουν συστηματικά την γλώσσα μας. Η στήλη είναι πρόθυμη να τους βοηθήσει με τα άρθρα που δημοσιεύει, όπως το κατωτέρω.

      Η μετοχή παρακειμένου με τον χρονικό αναδιπλασιασμό ομορφαίνει τον καθημερινό μας λόγο και συνδέει την σύγχρονη καθομιλουμένη των Ελλήνων με την αρχαία γλώσσα, αυτή που κάνει τους γλωσσοκατεδαφιστές να βγάζουν σπυράκια, καθώς κάνουν ό,τι μπορούν γιά να την καταργήσουν.

      Όμως η μετοχή παρακειμένου με τον χρονικό αναδιπλασιασμό, μετέχει με ζωντάνια στον καθημερινό λόγο, που θα ήταν ανούσιος χωρίς αυτή. Ιδού μερικές φράσεις που λέμε καθημερινά, εγγράμματοι και αγράμματοι, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε καν ότι χρησιμοποιούμε λέξεις που επινοήθηκαν πριν από 5.000 ή και 10.000 χρόνια. Λέμε γιά παράδειγμα:

-Αυτός είναι σεσημασμένος κακοποιός και όχι σημασμένος.

-Η ατμόσφαιρα είναι τεταμένη και όχι ταμένη.

-Ο τάδε βρίσκεται σε διατεταγμένη αποστολή και όχι σε διαταγμένη.

-Οι εργαζόμενοι διεκδικούν τα (φευ απολεσθέντα) κεκτημένα δικαιώματα και όχι τα κτημένα.

Λέμε ακόμη:

-Λελογισμένη χρήση, τεθωρακισμένα τα τανκς και όχι θωρακισμένα, είναι δεδομένο, ο χώρος είναι αναπεπταμένος ή πεπερασμένος και όχι...περασμένος, που έχει εντελώς άλλη σημασία και ο ήχος διακεκομμένος.

-Μιλάμε γιά τετελεσμένο γεγονός, γιά μεμονωμένη περίπτωση, πιστεύουμε στο πεπρωμένο και δίνουμε τον νενομισμένο όρκο και όχι τον νομισμένο.

-Η κυβέρνηση δεν μπορεί να σταθεί αν δεν έχει την δεδηλωμένη (και όχι την δηλωμένη), ενώ το πρόβλημα θεωρείται λελυμμένο.

-Το σχήμα είναι πεπλατυσμένο (και όχι πλατυσμένο), ενώ πολλές φορές ομιλούμε με συγκεκαλυμμένο τρόπο.

-Μερικοί κακοποιοί ή καταχραστές του δημοσίου χρήματος δρούν κεχωρισμένα, ενώ η Παναγία είναι κεχαριτωμένη και όχι χαριτωμένη.

-Το γεγονός είναι κι αυτό μετοχή παρακειμένου του «γίγνομαι» με χρονικό αναδιπλασιασμό, κι ας έχει καταντήσει ουσιαστικό, ενώ πολλές φορές καταγράφεται από τους δημοσιογράφους και είναι καταγεγραμμένο.

-Ο αέρας που βάζουμε στα ελαστικά των αυτοκινήτων μας είναι πεπιεσμένος, ενώ στις επιχειρήσεις, στην βουλή και αλλού τηρούνται πεπραγμένα.

-Μερικοί μιλούν γιά τετριμμένα πράγματα, ενώ άλλοι αισθάνονται προσβεβλημένοι από την συμπεριφορά των άλλων.

-Κάποιοι ακολουθούν γιά σιγουριά την πεπατημένη (και όχι την...πατημένη), ενώ η πορεία πολλές φορές είναι τετμημένη. Οι αντιλήψεις είναι πολλές φορές πεπλανημένες ή πεπαλαιωμένες, η ατμόσφαιρα τεταραγμένη και τα λίπη που βλάπτουν την υγεία μας είναι κεκορεσμένα.

-Το απεχθέστερο είδος των βουλευτών είναι οι κεκράκτες (μαζί με τους διεφθαρμένους), ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που κάνουν βεβιασμένες κινήσεις, ούτε εκείνοι που έχουν βεβαρυμμένο παρελθόν ή πρόγραμμα.

-Πολλοί γέροντες αισθάνονται εγκαταλελειμμένοι κι αυτή η κατάσταση θεωρείται παραδεδεγμένη (και όχι παραδεγμένη).

-Ο άρτος πολλές φορές είναι πεφρυγμένος, ενώ οι βέρες έχουν κεχαραγμένα ονόματα.

-Οι μορφωμένοι θεωρούνται πεπαιδευμένοι, ενώ όσοι απολαμβάνουν τιμών θεωρούνται τετιμημένοι.

      Οι καθημερινές εκφράσεις πεποικιλμένες με την μετοχή παρακειμένου και τον χρονικό αναδιπλασιασμό είναι ατέλειωτες. Κάποιοι γλωσσοκατεδαφιστές, που επιδιώκουν να εκλατινίσουν την πανάρχαια ελληνική γλώσσα, δεν εξηγούν στην σπουδάζουσα νεολαία (και φαντάζομαι ούτε οι προφέσορες δημοσιογράφοι στις σχολές δημοσιογραφίας), από πού και πώς μας έρχονται στην καθομιλουμένη οι τόσο γλαφυρές αυτές εκφράσεις ακριβείας, χωρίς τις οποίες δεν θα μπορούσαμε να εκφρασθούμε, όπως ταιριάζει σε ένα αρχαίο λαό.

      Χρέος μας είναι να διαβάζουμε καθημερινά μία γραμμή από την γραμματική του Αχ. Τζαρτζάνου, που κι αυτή έχει ματαλλαχθεί σε «γκλαμουριά», αφού γκλάμουρ είναι γκράμουρ, δηλαδή γραμματική, ήτοι κάτι σπουδαίο, αφού εκείνος που γνωρίζει γραμματική είναι μορφωμένος άνθρωπος και, άρα, σπουδαίος.

       Γιατί αν αφήσουμε τους κατεδαφιστές της γλώσσας μας να «κάνουν παιχνίδι» ανενόχλητοι, τότε η Ελλάς...τετέλεσται!

                                                                                                               Κ. ΔΟΥΚΑΣ

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΜΕ ΕΤΣΙ

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΜΕ ΕΤΣΙ

Από το "μπρρρ..." του πρωτογόνου

στο ηλεκτρικό ψυγείο μέσω Ομήρου

Είναι γνωστό το επιφώνημα που βγάζουμε όταν κρυώνουμε: "Μπρρρ..."
Το επιφώνημα αυτό είναι διεθνές. Πριν από κάποια χρόνια, οι Τάιμς του Λονδίνου είχαν εννιάστηλο τίτλο στην πρώτη τους σελίδα:
"Brrr...andf ten incheσ snow".
Ήταν τότε ένας πολύ κρύος χειμώνας στην Αγγλία, αλλά και σε όλη την Ευρώπη.
Αυτό το "ΜΠΡΡΡ..." είναι επιφώνημα ταυτισμένο με το κρύο. Ίσως το ίδιο επιφώνημα να έβγαζε και ο πρωτόγονος άνθρωπος όταν κρύωνε, περιπλανώμενος ανάμεσα στους παγετώνες, καθώς τα δόντια του χτυπούσαν και τα χείλη του πρόφεραν ασυναίσθητα τον ήχο του κρύου.
Έπρεπε να περάσουν δεκάδες χιλιάδες χρόνια, ώστε η υποτυπώδης συνεννόηση των πρωτογόνων με άναρθρες κραυγές, να πάρει μορφή ενάρθρου λόγου, ο οποίος όμως στηριζόταν στις αρχέγονες ρίζες των ανάρθρων κραυγών. Κι αυτό το επιφώνημα του κρύου δεν θα έμενε ανεκμετάλλευτο από τους παναρχαίους Έλληνες, γιά να σχηματίσουν σειρά λέξεων, που τελικά έγιναν διεθνείς.
΄Ετσι, από το "μπρρρ..." των πρωτογόνων, ο Όμηρος δανείζεται τον ήχο και σχηματίζει την ρίζα FR  ή FP στα ελληνικά, όπου το F είναι το δίγαμα που είχε ήχο ΒΑΦ. Αυτό το δίγαμα ήταν γράμμα που επενόησαν οι πανάρχαιοι Αιολείς, γνωστό ως "γράμμα των Αιολέων", και οι Χαλκιδείς το είχαν τοποθετήσει στην έκτη θέση του χαλκιδικού τους αλφαβήτου. Το δίγαμα F διατηρήθηκε στα ευρωπαϊκά αλφάβητα στην έκτη θέση, όπως στο χαλκιδικό αλφάβητο.
      Ωστόσο, το δίγαμα F, που έφυγε πολύ νωρίς από το ελληνικό αλφάβητο, χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από τον γλωσσοπλάστη Όμηρο, που το τοποθετούσε όχι μόνο στην αρχή, αλλά και στο μέσον των λέξεων.
      Το επιφώνημα του κρύου δημιούργησε το ρήμα ριγέω, που στην πραγματικότητα γραφόταν fριγέω, δηλαδή ¨μπρρρ...". Γιατί το ρήμα σήμαινε και σημαίνει ό,τι και σήμερα, αισθάνομαι ρίγος, τρέμω από το ψύχος, κρυώνω.
      Από την ίδια ρίζα ΦΡ ή FP παράγονται τα ρήματα φρίσσω ή φρίττω, καθώς και οι λέξεις φρίξ και φρίκη, με την έννοια όχι μόνο του ψύχους, αλλά και του τρόμου, του φόβου.
      "ΙΔΩΝ ΡΙΓΗΣΕ" αναφέρει ο Όμηρος στο Ε 596 της Ιλιάδος, "είδε και ρίγησε". Και ακόμη στο β 51 της Οδύσσειας αναφέρει ότι οι μνηστήρες, αν και άριστοι, φοβούνται να πάνε στο σπίτι του Ικαρίου, του πατέρα της Πηνελόπης, γιά να την ζητήσουν σε γάμο {ΟΙ ΠΑΤΡΟΣ ΜΕΝ ΕΣ ΟΙΚΟΝ ΑΠΕΡΡΙΓΑΣΙ ΝΕΕΣΘΑΙ}.
      Το ρήμα απορριγέω σημαίνει φοβάμαι, τρέμω από φόβο. Και ιδού τώρα πώς αξιοποιείται το μεγαλοφυές λεξιλόγιο του Ομήρου γύρω από το ρήμα ριγέω ή fριγέω από τις ευρωπαϊκές γλώσσες.
      Στην αρχαία γερμανική υπάρχει γιά το ψύχος η λέξη frius-au.
      Στην αγγλική, συναντάμε τις λέξεις: To freeze = παγώνω, αισθάνομαι ρίγος, τρέμω από το ψύχος, κρυώνω. Και ακόμη, fright=τρόμος, σκιάχτρο, frightened=έντρομος, frigid=κατάψυχρος, frigidness=ψύξη, refrigerate=ψύχω, παγώνω, refrigeration=ψύξη, refrigerator=ψυγείο,refrigerand=αναψυκτικός, δροσιστικός, refresh=αναψύχω, αναζωογονώ, refreshment=αναψυχή, αναψυκτικό, refreshing=δροσιστικός κλπ.
      Σε όλες αυτές τις λέξεις υπάρχει το ομηρικό ρήμα φρίττω, και η ρίζα FP ή "μπρρρ..." του πρωτογόνου.
      Αλλά οι Άγγλοι λένε ακόμη: Affraid=φοβισμένος, affright=φοβίζω, φόβος, affray=διαπληκτισμός και πολλές ακόμη άλλες λέξεις, όπως frightened=έντρομος, fright=τρόμος, σκιάχτρο κ.ά.
      Οι Γάλλοι πάλι λένε froid το κρύο, effroyable τον τρομακτικό, τον φρικώδη, τον φοβερό,effrayer το τρομάζω, φοβάμαι, effrayant τον τρομακτικό, τον φοβερό, τον φρικώδη, rtefrigeration την ψύξη, refrigerer το ψύχω κ.ά.
      Ανάλογες λέξεις υπάρχουν σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες.

Οι ξερόλες δημοσιογράφοι και η ναυτιλία

Εξανέστησαν οι δημοσιογράφοι των καναλιών, επειδή οι συνοδεύσαντες τον πρωθυπουργό κ. Αντ. Σαμαρά στην Κίνα βρήκαν την ευκαιρία να...παραγγείλουν μονοκοπανιάς 180 πλοία στα κινεζικά ναυπηγεία, χωρίς να δώσουν ούτε μια παραγγελία σε ελληνικά ναυπηγεία, ώστε να αποκομίσει και κάποιο κέρδος η Ελλάδα. Ο δε συνεντευξιαζόμενος κ. Μυταράκης, μη γνωρίζων κι αυτός το θέμα, αν και οργανωτής του πρωθυπουργικού ταξιδιού, απέφυγε να δώσει συγκεκριμένη απάντηση.

Αλλά οι ξερόλες δημοσιογράφοι, πανάσχετοι περί τα ναυτιλιακά, πρέπει να γνωρίζουν ότι οι Έλληνες εφοπλιστές δεν περίμεναν την πρωθυπουργική επίσκεψη στην Κίνα για να παραγγείλουν τα πλοία τους, ούτε οι παραγγελίες γίνονται ομαδικά και...ευκαιρίας δοθείσης! Οι παραγγελίες είχαν δοθεί πριν από πάρα πολύ καιρό και απλώς...κοσμούν τα βιβλία παραγγελιών των κινεζικών ναυπηγείων, τα οποία εξ άλλου είναι κλεισμένα μέχρι το 2020! Οι Έλληνες εφολιστές πήγαν στην Κίνα όχι για να επωφεληθούν κάτι, αλλά για να δώσουν γόητρο στο πρωθυπουργικό ταξίδι.

Το δεύτερο που δεν γνωρίζουν οι Έλληνες δημοσιογράφοι είναι ότι οι παραγγελίες νέων πλοίων δεν είναι μία απλή υπόθεση. Τα ναυπηγεία μιάς χώρας πρέπει, για να προσελκύσουν νέες παραγγελίες ξένων εφοπλιστών, πρέπει να χρηματοδοτήσουν το μεγαλύτερο μέρος της αξίας των νέων κατασκευών με την εγγύηση της κεντρικής τράπεζας της χώρας, ενώ ο εφοπλιστής χρηματοδοτεί το 20% περίπου της αξίας προσφέροντας collaterals, ήτοι εγγυήσεις, ενώ εξοφλεί την αξία του πλοίου με τους ναύλους που θα εισπράττει, κυρίως από μακροχρόνια χρονοναύλωση.

Και εδώ το πράγμα αρχίζει να γίνεται πιο περίπλοκο. Η Κίνα με ετήσιο ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης 8-10%, πραγματοποιεί τεράστιες εισαγωγές δια θαλάσσης χρησιμοποιώντας όχι μόνο τον δικό της κρατικό στόλο, αλλά και τους στόλους ξένων εφοπλιστών,τους οποίους χρονοναυλώνει. Οι ΄Ελληνες εφοπλιστές μετέχουν σε μεγάλο ποσοστό στις μεταφορές του εξωτερικού κινεζικού εμπορίου και για τον λόγο αυτό οι Κινέζοι όχι μόνο ναυπηγούν πλοία Ελλήνων, αλλά και τα χρονοναυλώνουν. Δηλαδή οι Έλληνες εφοπλιστές είναι οι ταξιτζήδες των ωκεανών, αφού η Ελλαδίτσα δεν διαθέτει ούτε εθνικά φορτία, ούτε εθνική ναυπηγική πολιτική, ούτε φυσικά οικονομικούς πόρους για να χρηματοδοτήσει τις νέες κατασκευές των Ελλήνων εφοπλιστών, το ναυπηγικό πρόγραμμα των οποίων ανέρχεται σε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ.

Αντιλαμβάνονται άραγε οι ξερόλες δημοσιογράφοι των καναλιών, ότι και να ήθελαν οι Έλληνες εφοπλιστές να ναυπηγήσουν μέρος του στόλου τους σε ελληνικά ναυπηγεία, δεν θα μπορούσε το ελληνικό πτωχευμένο κράτος να αναλάβει τις παραγγελίες για τους λόγους που προαναφέρθηκαν και επί πλέον:

1)Τα ελληνικά ναυπηγεία (δηλαδή του Σκαραμαγκά, της Ελευσίνας και της Σύρου)

     δεν έχουν ούτε την «πορτάδα» των μονίμων δεξαμενών, ούτε τον απαιτούμενο

   σύγχρονο εξοπλισμό για την κατασκευή πλοίων νεωτάτης τεχνολογίας.

2)Κανένας εφοπλιστής δεν μπορεί να ριψοκινδυνεύσει την επιχείρησή του παραγγέλοντας πλοία σε ναυπηγεία που απεργούν για ψύλλου πήδημα. Ο μεγαλύτερος εχθρός της ναυτιλιακής επιχείρησης είναι η καθυστέρηση οποιασδήποτε μορφής.

Καλό θα ήταν λοιπόν οι ξερόλες δημοσιογράφοι, όταν ασχολούνται με ναυτιλιακά θέματα, να ρωτούν και κανένα ναυτιλιακό συντάκτη, ώστε να μη διαχειρίζονται με τόση αφέλεια και με τόση άγνοια την καθημερινή τους ρουμπρίκα.

ΤΑ ''ΞΥΠΝΗΤΗΡΙΑ'' ΤΟΥ κ. ΣΑΜΑΡΑ

Οι Έλληνες εφοπλιστές έβαλαν πάλι το...χεράκι τους για την επιτυχία του ταξιδιού του πρωθυπουργού κ. Αντ. Σαμαρά στην Κίνα. Οι πολλές παραγγελίες πλοίων Ελλήνων εφοπλιστών σε κινεζικά ναυπηγεία, δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στις συνομιλίες που θα έχει στο Πεκίνο ο κ. Σαμαράς για την προσέλκυση επενδύσεων στην Ελλάδα, αφού τα περισσότερα προϊόντα που εισάγονται στην Κίνα, συμπεριλαμβανομένων των υδρογονανθράκων, (περίπου το 60%) μεταφέρονται με ελληνόκτητα πλοία.
Έτσι στο ταξίδι του στην Κίνα, ο Έλληνας πρωθυπουργός συνοδεύεται από τον πρόεδρο της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών κ Θ. Βενιάμη και τους εφοπλιστές Γιώργο Προκοπίου, Γιάννη Αγγελικούση, Σημεών Παλιό, Δημ. Μελισσανίδη, Νίκο Τσάκο και Μιχ. Βουδούρογλου.
Σημειωτέον ότι οι παραγγελίες πλοίων Ελλήνων εφοπλιστών σε κινεζικά ναυπηγεία ανέρχονται σε 187.
Από την άλλη πλευρά, οι Κινέζοι έχουν πάντα ζωηρό ενδιαφέρον να "πατήσουν γερά" στην Μεσόγειο, προκειμένου να ισχυροποιήσουν το εξαγωγικό τους έργο στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή, βάζοντας "μόνομο πόδι" στον Πειραιά και μεταβάλλοντάς τον σε μεγάλο διαμετακομιστικό κέντρο, με αιχμή του δόρατος την Cosco.
Και για την ιστορία: Σε αναζήτηση ξένων επενδύσεων είχε επιδοθεί η Ελλάδα και πριν από μισό αιώνα περίπου, όταν, επί κυβερνήσεως Αλ.Παπάγου, ο τότε υπουργός Συντονισμού Σπύρος Μαρκεζίνης, αναζητούσε κεφάλαια με ταξίδια στο εξωτερικό. Τότε, οι πολιτικοί του αντίπαλοι τον κατηγόρησαν, κατά την επιστροφή του ότι δεν έφερε κεφάλαια, αλλά...ρολόγια! Και ο ευφυής πολιτικός δήλωσε:
"Δεν έφερα απλώς ρολόγια, αλλά ξυπνητήρια, μήπως σας ξυπνήσω από τον λήθαργό σας!"
Τώρα φαίνεται ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται καθώς τα..."ξυπνητήρια" του κ. Σαμαρά φαίνεται πως είναι οι συνοδεύοντες αυτόν Έλληνες εφοπλιστές.

Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

ΠΩΣ Ο ΤΑΡΣΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ...ΑΓΓΛΙΚΗ ΔΙΨΑ!


Ο ταρσός είναι το τμήμα του άκρου ποδός μεταξύ της κνήμης και του μεταταρσίου, που αποτελείται από επτά μικρά οστά, τα οποία σχηματίζουν την άρθρωση του αστραγάλου.
      Στην αρχαία ελληνική, ο ταρσός (Αττ. ταρρός), ήταν το καλαθάκι πάνω στο οποίο στράγγιζε και ξεραινόταν το νωπό τυρί. Και επειδή τα οστά του ταρσού του ποδιού με τα επιμήκη οστά που καταλήγουν στα δάκτυλα, έμοιαζαν με το καλαθάκι αποξήρανσης του τυριού, δόθηκε η ίδια ονομασία στο κατώτερο άκρο του ποδός. Αλλά και για ένα άλλο λόγο ακόμη: Ο πολεμιστής, όταν τραυματιζόταν στο κατώτερο μέρος του ποδός, δεν κινδύνευε να πεθάνη. Πολλές φορές μάλιστα, λόγω και της προστασίας που παρείχε η περικνημίδα, το τραύμα ήταν επιπόλαιο και το αίμα ξεραινόταν επί του ταρσού, όπως ακριβώς ξεραινόταν το νωπό τυρί πάνω στο καλαθάκι-ταρσό, που έμοιαζε απόλυτα, απογυμνωμένο σαρκός, με το κάτω μέρος του ποδιού.
      Και ιδού η γλωσσοπλασία, που προχωρεί σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες.Ο Όμηρος σχηματίζει το ρήμα "τερσαίνω" = ξηραίνω, στεγνώνω. ΑΙΜΑ ΜΕΛΑΝ ΤΕΡΣΗΝΕ = το μαύρο αίμα ξεραινόταν {Ιλ. Π 529}. Αλλά και το ρήμα"τέρσομαι" = ξεραίνομαι.
      Οι Γάλλοι το "αποξηραίνω", "στερεύω", το λένε tarir, την "αποξήρανση" tarissement και τον "στειρευτή"tarissable.
      Οι Γερμανοί πάλι λένε το "στεγνώνω" dorren.
      Οι Άγγλοι όταν διψούν, δηλαδή όταν είναι στεγνοί,λένε I am thirsty και το "ξηρός" dry, εξυπακουομένου σε όλες τις περιπτώσεις του ομηρικού ταρσού.
      Κατά τα άλλα, ο κάθε λαός ομιλεί την δική του γλώσσα, που είναι όμως δάνειος από τον Όμηρο.
(Βλέπε του ιδίου ΟΜΗΡΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΛΕΞΕΩΝ, το μοναδικό διεθνώς στο είδος του λεξικό στην αγγλική και την γαλλική, από το οποίο καταδεικνύεται ότι οι Άγγλοι και οι Γάλλοι έχουν πάρει μόνο από τον Όμηρο πάνω από 5.000 λέξεις ο κάθε λαός.

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΜΕ ΕΤΣΙ; Τό "μειράκιον" και η...αγγλική παντρειά!

Οι λέξεις και η ιστορία τους, δηλαδή η ετυμολογία τους και όχι μόνο, μαρτυρούν την μαγεία της ελληνικής γλώσσας, που έχει γονιμοποιήσει όλες τις ευρωπαϊκές.
Γιά το νεαρό της ηλικίας ενός ατόμου, χρησιμοποιούμε την λέξη "μειράκιον". Η ετυμολογική ιστορία της λέξης έχει πολύ ενδιαφέρον. Όλοι ξέρουμε την λέξη "μοίρα". Λέμε:"Ήταν γραφτό από την μοίρα", ή "τον βρήκε η κακή μοίρα" κλπ. Αλλά τι είναι η μοίρα;
Είναι το μερίδιο της τύχης που αντιστοιχεί στον καθένα μας, από το ομηρικό ρήμα "μείρομαι". Είναι η ειμαρμένη, που καθορίζει ο Θεός. Η λέξη έχει περάσει στην καθημερινή ζωή και έχει ευρεία χρήση. Λέμε: "Νόμιμος μοίρα" και εννοούμε το μειράδι, το μερτικό που μας ανήκει βάσει του νόμου από μία περιουσία συγγενικού προσώπου.
Αλλά και η μοίρα που χρησιμοποιούν οι ναυτικοί στις θαλασσινές τους πορείες, το ίδιο σημαίνει, αφού αντιστοιχεί σε μία υποδιαίρεση, σε ένα "μέρος" του κύκλου.
Όλοι βέβαια γνωρίζουμε τα παράγωγα του "μείρομαι", όπως μοίρασμα, μερίδιο, μέρισμα, μέριμνα, καταμερισμός, αμέριστος, μεροληπτικός κλπ.
Αλλά από πού κι ως πού ο "μείραξ", το "μειράκιον", κατάντησε να χαρακτηρίζει τον νέο άνθρωπο;
Πρέπει και πάλι να ανατρέξουμε στον παντογνώστη Όμηρο, ο οποίος έπλασε και τον εκτεταμένο τύπο του ρήματος "μείρομαι", καθώς έβλεπε ότι τα παιδάκια στο παιχνίδι τους διεκδικούσαν τα πάντα γιά τον εαυτό τους, όπως γίνεται και σήμερα, όπως θα γίνεται πάντα. Τα ήθελαν και τα θέλουν όλα δικά τους. Έτσι πλάστηκε το ρήμα "μειρακιάζομαι", που σημαίνει "παιδιαρίζω". Και από το ρήμα αυτό προέκυψε τελικά η λέξη "μείραξ" και ¨μειράκιον".
Αλλά η πανάρχαια αυτή λέξη έχει και πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια. Όπως όλες οι λέξεις του Ομήρου, αρέσει και αυτή στους Ευρωπαίους. Έτσι οι Άγγλοι, όταν παντρεύονται μία γυναίκα, την θεωρούν κτήμα τους, όπως το "μειράκιον" τα παιχνίδια, και λένε I am married,οι Γάλλοι λένε με την σειρά τους λένε je suis marrie το παντρεύομαι και mari τον σύζυγο, οι Ιταλοί λένε marito τον σύζυγο, οι Ισπανοί maricon τον παντρεμένο και ούτω καθ' εξής.
Η γλωσσοπλασία όμως από το ομηρικό ρήμα "μείρομαι", "μειρακιάζω", δεν σταματά εδώ. Η "μοίρα" γίνεται και "μόρος" με την έννοια του θανάτου. Έτσι, το πεθαίνω στα γαλλικά γίνεται mourir, στα ισπανικά muerto, στα ιταλικά morto (που το λέμε κι εμείς εκ παλιννοστήσεως) κλπ.
Αν ενδιαφέρεστε για την μαγεία των ελληνικών λέξεων, επικοινωνήστε μαζί μου στο email
doukasconstantinos@gmail.com γιά να προμηθευτήτε το βιβλίο μου ΛΕΞΙΚΟ ΔΙΕΘΝΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ στην αγγλική και την γαλλική.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πώς ασκείται σήμερα το έργο της ενημέρωσης των πολιτών από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ στα δελτία ειδήσεων;
Εκτός από την χειραγώγηση του πολιτικού συστήματος από τους καναλάρχες, έχουμε και την σύμπραξη καθώς και την ευθύνη των δημοσιογράφων (μελών της ΕΣΗΕΑ), οι οποίοι μεταχειρίζονται τους πολιτικούς, ακόμη και τους ολετήρες, με διακεκριμένη προσοχή, χωρίς ίχνος κριτικής ή ψόγου. Με το γάντι, που λέει και ο λαός. Πραδείγματα:
Οι φορομπήχτες, εκλεγμένοι από τον λαό ή διορισμένοι, αναβαθμίζονται σε "οικονομικό επιτελείο". Νυχθημερόν.Γιά να το εμπεδώσει ο Ελληνικός λαός ότι υπάρχουν έγκριτοι πολιτικοί υψηλής οικονομικής κατάρτισης, που νοιάζονται γιά το...καλό τους, πετσοκόβοντας μισθούς και συντάξεις.
Η συνέχιση είσπραξης του χαρατσιού μεταγλωττίζεται σε..."βελτίωση του μέτρου" και σε "κέρδος των εργαζομένων" ή "μπήκε σε καλό δρόμο το μειωμένο χαράτσι". Χαράς Ευαγγέλια λοιπόν!
Ο ενδοτισμός στις προσταγές της τρόϊκας γιά περαιτέρω περικοπές μισθών, συντάξεων και απολύσεις στο δημόσιο, ονομάζεται "πρόοδος στις διαπραγματεύσεις"
Τα ευθυνόμενα και επικρινόμενα πολιτικά πρόσωπσ γιά τις κραυγαλέως αντιλαϊκές πολιτικές επιλογές τους, απλώς "μπαίνουν στο κάδρο", σε μιά εξειδανικευμένη έκφραση δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Η επίκριση της καταστρεπτικής οικονομικής πολιτικής γιά τον δοκιμαζόμενο τόπο, επαφίεται στην πρωτοβουλία του...εικονολήπτη, ο οποίος τροφοδοτεί τα ειδησεογραφικά δελτία με "σποτάκια" διερχομένων στους δρόμους του τύπου: "Ας με βάλουν φυλακή, δεν έχω να πληρώσω, θα με ταΐζουν κι όλας" ή "πρώτα θα ταΐσω τα παιδιά μου και μετά θα πληρώσω", και τέτοια άλλα πολλά.
Οι μελλοντικές στοχεύσεις γιά την μεθόδευση της δυστυχίας του κόσμου, μετουσιώνονται σε..."στοίχημα των κυβερνώντων". Όλοι έχουν γίνει στοιχιματζήδες σ' αυτόν τον τόπο.
Είναι προφανές, ότι η Ελλάδα δεν έχει μόνο καταστραφεί οικονομικά, αλλά και έχει μεταλλαχθεί επικινδύνως. Σοβαρό μερίδιο ευθύνης φέρουν και οι εξέχοντες στα "μέσα" δημοσιογράφοι, πολλοί από τους οποίους εκμεταλλεύονται το "γυαλί", συνεκτιμώντες και τα οικονομικά ωφέλη, και ανοίγουν το δίπορτο της πολιτικής, γινόμενοι βουλευτές, ευρωβουλευτές, υπουργοί, πολιτευτές, διευθύνοντες σε ιδρύματα πολιτικών, διευθύνοντες σύμβουλοι της ΕΡΤ, μισθοδοτούμενοι από το κανάλι της Βουλής κλπ, γινόμενοι ταυτόχρονα με τις επιλογές τους μέρος του σαθρού, κατά δική τους ομολογία, και χρεωκοπημένου πολιτικού συστήματος.
Να θυμηθούμε μερικά ονόματα της τελευταίας πενταετίας; Ρουσσόπουλος, Μιχελάκης,, Ντινόπουλος, Καψής, Τέρενς Κουίκ, Βαρεμένος, Βούλτεψη, Κεδίκογλου, Τσιόδρας, Καρμανλή, Πιπιλή, Μαυρομμάτης, Λιάνης, Ευθυμίου, Γκιουλέκας, Κανέλη, Βελόπουλος, Παναγιωτόπουλος, Σταθάκης, Κωνσταντάρας. Αγάτσα, Τσόκλη, Βλάχος, επ' εσχάτων πολιτευτής και άλλοι που διαφεύγουν πιά της μνήμης.
Όλοι βέβαια δεν είναι επιλήψιμοι. Ορισμένοι επιτελούν έργο. Αλλά όλοι έχουν αδιαφορήσει γιά τα προβλήματα του δεινώς δοκιμαζομένου κλάδου των δημοσιογράφων, που πλήττονται από την ανεργία όσο κανένας άλλος κλάδος εργαζομένων.
Και η ΕΣΗΕΑ;
Γιατί δεν έχει αξιοποιήσει το δυναμικό αυτό, όχι γιά συντεχνιακά, αλλά γιά θεσμικά ζητήματα, που απειλούν τον κλάδο με αφανισμό και πλουτισμό την νομενκλατούρας, η οποία δημοσίως επαίρεται ότι δεν έχει κανένα οικονομικό πρόβλημα;
Πρωτίστως όμως η ΕΣΗΕΑ - και επειδή ο Μάϊος μας φθάνει με βήμα ταχύ - θα πρέπει να αποφύγει τα λάθη του παρελθόντοςκαι να φροντίσει γιά την εκλογή συνεκτικής διοίκησης, στιβαρής, σοβαρής και αποφασισμένης να λύσει τα προβλήματα του κλάδου. Όχι πάλι τα ίδια λάθη. Δεν βαδίζουμε προς την καταστροφή. Είμαστε μέσα στην καταστροφή.

ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΑΨΙΜΑΧΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΙΣΤΑ ΛΑΓΚΑΡΝΤ

Η καθημερινή "βεντέτα" και η ανταλλαγή πεζοδρομιακών εκφράσεων μεταξύ Μαρκογιαννάκη και Κωνσταντοπούλου, δίνει μιά πρόγευση της προδιαγεγραμμένης τροχιάς που ακολουθεί η προανακριτική επιτροπή γιά την λίστα Λαγκάρντ.
Οι διαμορφωτές του κοινού πολιτικού αισθήματος από το MEGA, χαρακτήρισαν το έργο της Επιτροπής, ο μεν πολύς κ. Γιάννης Πρετεντέρης, ως "επιθεώρηση", "ευτελισμένη διαδικασία" και "εφαλτήριο υστερίας", ο δε κ. Παύλος Τσίμας, ως "ξεφτύλα", επισημαίνοντας ότι ούτε οι προηγούμενες επιτροπές της Βουλής έδωσαν αποτελέσματα.
Όλα αναδίδουν οσμή συγκάλυψης εν όψει των καταθέσεων Βενιζέλου και Γ. Παπανδρέου.
Οι παλαιότεροι θυμούνται την εκπληκτική αγόρευση του τότε εισαγγελέα της κάθαρσης (κάπως αλλοιώς τον είχε χαρακτηρίσει ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ του Βουδούρη), κ. Κωνσταντόπουλου στο ειδικό δικαστήριο γιά τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος βέβαια ούτε καν καταδέχτηκε να παραστεί στο δικαστήριο. Καταπέλτης ήταν ο κ. Κωνσταντόπουλος γιά τα αδικήματα του ΠΑΣΟΚ, αλλά τελικά η πρότασή του υπήρξε απαλλακτική λόγω αμφιβολιών. Δεν είχε πειστεί γιά την ενοχή του Ανδρέα.
Σήμερα η Κύπρος ταλανίζεται από παρόμοιο σκάνδαλο διαφθοράς και ξεπλύματος μαύρου χρήματος της λίστας Λαγκάρντ, αλλά η πολιτική ηγεσία ανέθεσε την υπόθεση σε τριμελή επιτροπή δικαστικών και όχι σε βουλευτές, διότι, ως γνωστόν, "κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει", όπως λέει και ο λαός.

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ

Τι είδους δημοσιογραφία, αλήθεια, ασκείται στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, όταν ο ένας δημοσιογράφος ή μία δημοσιογράφος δηλώνει ή αφήνει να εννοηθεί ότι ανήκει σε ένα κόμμα και ένας άλλος, σε άλλο κόμμα; Παρουσιάζονται από τα τηλεοπτικά"παράθυρα" και ψευτοαρπάζονται, γιά να εξάψουν τα πολικά πάθη των τηλεθεατών και να αυξήσουν έτσι την τηλεθέαση των καναλιών τους, ενώ ο κεντρικός παρουσιαστής, συνήθως μεγαλοδημοσιογράφος, προσποιείται τον αντικειμενικό ρυθμιστή του δήθεν καυγά.
Ποιός δίνει το δικαίωμα σ' αυτούς τους δημοσιογράφους άλλης μισθολογικής μεταχείρισης να γράφουν στα παλιά τους υποδήματα τόσο την δημοσιογραφική δεοντολογία περί αντικειμενικότητας και νηφαλιότητας κατά την προβολή των ειδήσεων, όσο και το καταστατικό της ΕΣΗΕΑ, στην οποία επαίρονται ότι είναι μέλη, και να στήνουν τηλεοπτικούς δήθεν καυγάδες, που αποτελούν την χειρίστη μορφή της παραπληροφόρησης αν όχι και του κιτρινισμού;
Με την τακτική αυτή, δημιούργησαν ένα τηλεοπτικό μετείκασμα αντιαισθητικό, παραπλανητικό και προσβλητικό της νοημοσύνης του κοινού τηλεθεατή, ο οποίος, αντί να πληροφορείται αντικειμενικά τα τεκταινόμενα, χειραγωγείται κατά τρόπο άθλιο.
Αλλά η δημοσιογραφική εξειδίκευση στα ειδησεογραφικά δελτία των καναλιών εμπλουτίζεται και από άλλους διαστρεβλωτές μάλλον παρά διαφωτιστές των ειδήσεων, όπως π.χ. κάποιοι που αμείβονται από τραπεζίτες γιά να προβάλλουν τις θέσεις των Τραπεζών, από λογιστές, συνδικαλιστές, κομματικούς διατεταγμένης υπηρεσίας, διεθνολόγους, οικονομολόγους,εργατολόγους και πάσης φύσεως "ξερόλες", ώστε να δημιουργείται πλήρης σύγχυση, παραπληροφόρηση και χειραγώγηση της κοινής γνώμης, ώστε να εξυπηρετούνται απολύτως τα διαπλεκόμενα συμφέροντα.
Η ΕΣΗΕΑ δεν έχει καμμία άποψη;

ΓΙΑΤΙ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΤΙΜΕΣ

Δεν καταλαβαίνει η τρόϊκα, λένε οι ειδήσεις, γιατί ανεβαίνουν οι τιμές στην Ελλάδα, παρά την άγρια φορολογία.
Μα ποιά σχολή τελείωσαν οι άνθρωποι; Δεν καταλαβαίνουν ότι οι εναπομείναντες έμποροι και οι πάροχοι υπηρεσιών, όσο βλέπουν τον τζίρο τους να μειώνεται δραματικά, τόσο ανεβάζουν τις τιμές προϊόντων και υπηρεσιών, λόγω και ανυπαρξίας ελέγχου, γιά ν΄αναπληρώσουν την χασούρα τους;
Αλλά κι αυτό πόσο μπορεί ακόμη να κρατήσει; Οπότε καραδοκεί, όπως και στην κατοχή του '40, ο μαυραγοριτισμός.

ΜΠΕΡΚΕΤΙ Η...ΕΥΔΑΠ!

Οι βροχές του Θεού γέμισαν τους ταμιευτήρες και τις τσέπες της ΕΥΔΑΠ. Έτσι, αποφασίστηκε από την διοίκηση της εταιρίας να χορηγηθεί μείωση στα τιμολόγια κατά...ένα ευρώ στην καλλίτερη περίπτωση και στις μικρότερες καταναλώσεις.
Σ' αυτή την χώρα φαίνεται ότι δεν ντρέπεται πιά κανείς.

ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Μία τηλεπαρουσιάστρια ειδήσεων της ΝΕΤ, με μαύρα μαλλιά και μαύρα σαρακίνικα μάτια, συμβάλλοντας  στο κατά δύναμιν στην κακοποίηση της γλώσσας, το επίρρημα " έως" το λέει "εώς", περνώντας αυτομάτως στο πανελλήνιο την ορθογραφική στρέβλωση. Η λέξη εώς(η) σημαίνει αυγή, εξ ού και ο Εωσφόρος. Τό επίρρημα είναι έως=μέχρι.
Μιά άλλη δημοσιογραφίνα του EXTRA βαρβαρίζει λέγοντας "άνηκε" αντί "ανήκε. Άλλος τηλεοπτικός αστέρας λέει: "Διαρρέεται από το Μαξίμου..."
Αλλά το ρήμα είναι "ρέω" και είναι αμετάβατο. Δεν υπάρχει ρήμα "ρέομαι.
Οι δημοσιογράφοι των ηλεκτρονικών ΜΜΕ επιμένουν στην ακριβεστάτη ηλικία του δράστη ή του θύματος και λένε: "Ο τριανταδιάχρονος", "ο εικοσιδιάχρονος" κλπ.
Αλλά λέξη" διάχρονος" δεν υπάρχει. Λέμε "το φωνήεν είναι δίχρονο", "ο γιός μου είναι δίχρονος" και όχι διάχρονος. Η περίοδος είναι δίχρονη και όχι διάχρονη. Η μηχανή είναι δίχρονη και όχι διάχρονη.
Αν λοιπόν οι ηλεκτρονικοί δημοσιογράφοι θέλουν τόσο πολύ να πούν την ακριβή ηλικία του δράστη ή του θύματος και δεν τους πάει να λένε "σαρανταδίχρονος", ας πούν την ηλικία περιφραστικά: Ο ηλικίας σαράντα δύο ετών δράστης...κλπ Αλλά όχι να κατακρεουργούν την γλώσσα επειδή έτσι τους γουστάρει.
Άλλη σοβαρή κακοποίηση: Τόσο στους τίτλους-τρέϊλερ των τηλεοράσεων όσο και στον τύπο, η λέξη "καινούργιος¨γράφεται πιά "καινούριος".
Αλλά η λέξη είναι σύνθετη, από το επίθετο "καινός = νέος και το ουσιαστικό "έργον".
Έτσι λοιπόν το "γ" πρέπει να διατηρηθεί υποχρεωτικά, διότι διαφορετικά τον ενεργό πολίτη θα τον λέγαμε "ενεριό", τον κακούργο, "κακούριο" και τον υπουργό, "υπουριό".
Όσο για τον "πρωθυπουριό". τι να πω; Καληνύχτα!

Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΜΕ ΕΤΣΙ

Η ελληνική γλώσσα εκπέμπει ΣΟΣ από την καθημερινή κακοποίησή της από τα ΜΜΕ, ιδίως τα ηλεκτρονικά. Και τι δεν ακούγεται απο τα media. Η ελληνική γλώσσα υποβαθμίζεται καθημερινά αντιστάσεως μη ούσης. Εμείς θα την κάνουμε την αντίστασή μας υπερασπιζόμενοι την "γλώσσα των θεών", που απετέλεσε την μήτρα όλων των ευρωπαϊκών γλωσσών και όχι μόνο, αρχίζοντας από σήμερα μία μικρή στήλη ετυμολογίας των λέξεων, ενώ θα στηλιτεύουμε τα στραβά και τ' ανάποδα της καθημερινής εκφοράς του λόγου.
Στήριγμα και αφετηρία ο πανάρχαιος Όμηρος και οι χιλιάδες λέξεις που μας άφησε και έκανε την διεθνή συνεννόηση παιχνιδάκι.
Πόσοι δεν έχουν υποστεί ισχαιμικό επεισόδιο και πόσοι ακόμη δεν θα υποστούν στο μέλλον; Η λέξη "ἰσχαιμία" είναι διεθνής: Ischaimia. Το ξέρει όλος ο πλανήτης. Κατάγεται από τον Όμηρο. Στην Ιλιάδα, ο Έκτωρ επιτίθεται ορμητικός κατά των Αχαιών. Ο Όμηρος μας δίνει μιά θαυμάσια παρομοίωση: "Όπως μεγάλος βράχος, που το βρόχινο νερό του έσκαψε την βάση και κατρακυλά από την πλαγιά του βουνού, αλλά όση ορμή κι αν είχε, μόλις φθάνει στο ισόπεδο, στην πεδιάδα, σταματά, έτσι σταμάτησε και ο Έκτωρ μόλις συνάντησε τον Αίαντα τον Τελαμώνιο, επειδή το παλικάρι από την Σαλαμίνα ἴσχανε, δηλ. αναχαίτιζε, εμπόδιζε τον Έκτορα.
Και πάλι ο Όμηρος, εκθειάζοντας την παλικαριά του Αίαντος, κάνει την εξής παρομοίωση:
"Όπως το δάσος εμποδίζει (ισχάνει) τα ορμητικά νερά της βροχής να πλημμυρίσουν την παιδιάδα, έτσι και ο Αίας αναχαίτιζε (ίσχανε) τους Τρώες".
Από το ρήμα του Ομήρου ΙΣΧΑΝΩ ή ΙΣΧΑΝΟΩ, που δημιουργείται από τον αόριστο β΄ του ρήματος ΕΧΩ (῞ισχον), επειδή "έχω" σημαίνει και κρατώ, δημιουργήθηκε η διεθνής λέξη ισχαιμία ( ischaimia), που ενδιαφέρει όλους μας. Είναι σύνθετη λέξη, από το ΙΣΧΑΝΩ και το ΑΙΜΑ του Ομήρου.
Και τι είναι η ισχαιμία; Είναι ο ίσχαιμος παράγων (ο Αίας ας πούμε) που κωλύει, παρεμποδίζει την ροή του αίματος και μας οδηγεί  με την μορφή του εμφράγματος ή του εγκεφαλικού στα πρόθυρα του θανάτου ή και στον θάνατο ακόμη.
Άλλη διεθνής λέξη του Ομήρου, είναι αυτή που γνωρίζουν όλοι οι καρδιολόγοι του κόσμου :
Τριγλώχιν. Στη ομηρική εποχή, οι αιχμές των βελών είχαν τρεις γλωχίνες, δηλ. τρία άγκιστρα, ώστε να είναι δύσκολη η εξαγωγή του βέλους από την πληγή του τραυματισμένου. Αυτή η αιχμή λεγόταν "ΤΡΙΓΛΩΧΙΝ" (γεν. τριγλώχινος). Οι καρδιολόγοι, που διαβάζουν Όμηρο, καθώς όλη σχεδόν η ιατρική ορολογία στηρίζεται στις λέξεις του Ομήρου, είδαν ότι το σχήμα της αιχμής μοιάζει απόλυτα με την αορτική βαλβίδα, που και αυτή έχει τρείς γλωχίνες, κι έτσι ονόμασαν την βαλβίδα της καρδιάς διεθνώς triglochin.

ΟΜΗΡΟΣ - ΟΜΗΡΙΚΗ ΙΘΑΚΗ

Τα ομηρικά νησιά είναι τέσσερα: Η Ιθάκη, το Δουλίχιον, η Σάμη και η Ζάκυνθος. Τα ονόματα αυτά διατηρήθηκαν αναλλοίωτα επί δύο χιλιετηρίδες. Σήμερα δύο από τα Ιόνια νησιά φέρουν τα ομηρικά ονόματα, η Ιθάκη και η Ζάκυνθος. Άρα, η Λευκάδα και η Κεφαλληνία θα πρέπει να είναι το Δουλίχιο και η Σάμη.
Ωστόσο, οι παλαιοιστορικοί παραδέχονται ότι η Λευκάδα δεν καταλογίζεται από τον Όμηρο ως νήσος, διότι ήταν χερσόνησος και δράττονται της ειδήσεως ότι οι αρχαίοι Κορίνθιοι διάνοιξαν διώρυγα στο βόρειο τμήμα της Λευκάδας, γιά να υποστηρίξουν την θεωρία τους.
Τότε όμως γεννάται το ερώτημα γιά το ποιά είναι η τετάρτη ελλείπουσα νήσος του βασιλείου του Οδυσσέα. Έπρεπε κάπου το τέταρτο όνομα να διασφαλιστεί.
Αλλά ένα είναι κυρίως ακατανόητο. Γιατί, ούτε στην αρχαιότητα ούτε στους νεωτέρους χρόνους δεν εγέρθηκε η θεωρία ότι η Λευκάδα είναι η ελλείπουσα νήσος.
Η απάντηση σ' αυτό το ερώτημα είναι το κλειδί του ανεπιλύτου αινίγματος, που από την αρχαιότητα απασχόλησε τους γεωγράφους. Δεν επέτρεπαν στους εαυτούς τους να θέσουν τέτοιο ερώτημα, διότι, αν η Λευκάδα ήταν μία εκ των τεσσάρων ομηρικών νήσων, έπρεπε, κατά τα λεγόμενα του έπους, όπως θα δούμε αργότερα, να είναι κατ' ανάγκη η ομηρική Ιθάκη. Αλλά τούτο θεωρήθηκε εντελώς αδύνατον. Έτσι στηρίχθηκαν στην παράδοση ότι το σημερινό Θιάκι ήταν η πατρίδα του Οδυσσέα και άφησαν το θέμα σε εκκρεμότητα. Σήμερα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει και είναι πολλοί εκείνοι που αμφιβάλλουν και αναζητούν την αλήθεια.
Άρπαξαν λοιπόν οι παλαιοϊστορικοί με χαρά την είδηση περι κατασκευής πορθμού υπό των Κορινθίων και, αφού συνέθεσαν το πόρισμα ότι η Λευκάδα θα ήταν πριν χερσόνησος, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η Λευκάδα δεν εθεωρείτο νήσος κατά τους ομηρικούς χρόνους.
Αλλά η Λευκάδα, όπως αποδεικνύουν οι γεωλογικές μελέτες, ήταν ανέκαθεν νήσος. 
Η Πελοπόννησος από αρχαιοτάτων χρόνων λέγεται νήσος, έστω και αν συνδεόταν με ισθμό προς την Στερεά Ελλάδα, και δεν χρειάσθηκε η διάνοιξη διώρυγος κατά τους νεωτέρους χρόνους γιά να παραμείνει νήσος με το ίδιο όνομα.
Ωστόσο γιά την Λευκάδα, φυσικός ισθμός που θα την συνέδεε με την Στερεά, ουδέποτε υπήρξε. Ακόμη και σήμερα, αν δεν γίνουν αμμοληψίες. ο δίαυλος θα κλείσει και η Λευκάδα θα γίνει μία πραγματική χερσόνησος, αν δεν διατηρηθεί τεχνητώς ανοικτή. Αυτός είναι ο λόγος, που μετά τους Κορινθίους του 7ου αιώνος, τον δίαυλο διατήρησαν με έργα εκβαθύνσεως και συντηρήσεως διαδοχικά οι Ρωμαίοι, οι Ενετοί, οι Άγγλοι και οι νεώτεροι Έλληνες.
Έτσι λοιπόν παραμένει το ερώτημα: Ποιά είναι η τετάρτη ομηρική νήσος;
Οι αρχαίοι γεωγράφοι και συγγραφείς έψαχναν κι αυτοί, διότι τους έλλειπε ένα νησί. Ο ένας υποστηρίζει ότι η Κεφαλληνία είχε πριν δύο ονόματα, ότι το δυτικό μέρος ήταν το Δουλίχιο και το ανατολικό η Σάμη (Φερεκύδης στον Στράβωνα Χ, 456 και Παυσανίας ΙΙ, 15, 7). Άλλος παραδέχεται ότι η Κεφαλληνία παλαιότερα απετελείτο από δύο χωριστά μέρη (η...Σχιζοκεφαλλονιά των νεωτέρων), που ενώθηκαν σε μία νήσο με την γένεση ενός ισθμού (Στράβων Χ, 456), αν και οι γεωλόγοι σήμερα έχουν αποφανθεί έχοντας φωτογραφίες και από δορυφόρους, ότι κάτι τέτοιο δεν συνέβη τουλάχιστον τα τελευταία 10.000 χρόνια.
Τρίτος θεωρεί ολόκληρη την Κεφαλληνία ως την Σάμη και ζητεί την τέταρτη μεγάλη νήσο (Δουλίχιον) μεταξύ των μικρών βραχωδών νήσων, των Εχινάδων, στις εκβολές του Αχελώου, που από τον Όμηρο αποκαλούνται Οξείαι νήσοι και σήμερα Οξιές, μία από τις οποίες φέρεται να έχει αγοράσει ο σεΐχης του Κατάρ (Στράβων Χ, 459), ξεχνώντας ότι κατά την Οδύσσεια εκεί ήταν το βασίλειο του Μέγητος και όχι του Οδυσσέα.
Τέταρτος πάλι δεν φοβάται την υπόθεση ότι η τετάρτη ελλείπουσα νήσος στις αμέσως μετά τον Όμηρο εκατονταετηρίδες...βυθίστηκε από σεισμό και εξαφανίστηκε (Dodwell Tour througt Greece I, 108).
Από τις θεωρίες αυτές, η μία είναι λιγώτερο πιθανή από την άλλη. Δεν έχουμε λοιπόν ανάγκη να αναζητήσουμε άλλη νήσο. Η Λευκάδα είναι κατ' ανάγκη η τετάρτη νήσος του Ομήρου. Επομένως τα τέσσερα νησιά του Ομήρου, που αποτελούσαν το βασίλειο του Οδυσσέα, είναι αυτά που βλέπουμε σήμερα στο Ιόνιο.
Αλλά πώς πρέπει να κατανείμωμε τα τοπωνύμια του έπους επί των νήσων Λευκάδας, Κεφαλληνίας, Ιθάκης και Ζακύνθου;
Ευτυχώς, στο έπος της Οδύσσειας υπάρχουν πάμπολλα στοιχεία και πολλές αποδείξεις γιά το ποιά είναι η αληθινή Ιθάκη, στην οποία, κατά την ομηρική εποχή, μπορούσε κανείς να πάει όχι μόνο με πλοίο, αλλά...και με τα πόδια, πεζός, όπως προκύπτει από τον επαναλαμβανόμενο τέσσερις φορές στίχο στην Οδύσσεια:
"οὐ μέν γάρ τί σέ πεζόν ὀΐομαι ἐνθάδε ἱκέσθαι".
Αλλά και σήμερα, και στο παρελθόν φυσικά, μόνο στην Λευκάδα μπορεί να πάει κανείς πεζός.
Σε προσεχές άρθρο μου, και χρησιμοποιώντας πολλά στοιχεία από το σπουδαίο έργο του Γερμανού αρχαιολόγου Γουλιέλμου Δέρπφελδ, αλλά και από τις δικές μου πολυετείς έρευνες
γύρω από το εξόχως σημαντικό τούτο θέμα, θα σας δώσω περισσότερες λίαν ενδιαφέρουσες πληροφορίες, επιζητώντας φυσικά τον διάλογο.

ΚΥΠΡΟΣ-ΣΥΜΠΑΝ

Η συνεχιζομένη κρίση στην Κύπρο "πυροδότησε" πολλά τηλεκοντρόλ γιά τον συντονισμό της Ελλάδος με το ΡΙΚ.
Και οι "Ελλαδίτες" είχαν την ευκαιρία να συγκρίνουν το κοινοβουλευτικό επίπεδο των Κυπρίων και των Ελλήνων βουλευτών.Παρασάγκας δέκα τέσσερις.
Οι πρώτοι μιλούν στην καρδιά των συμπατριωτών τους με επίκεντρο την μικρή αλλά ηρωική και γενναία πατρίδα τους.
Οι δεύτεροι, κύμβαλα αλαλάζοντα οι περισσότεροι. Τους παραπέμπω στην αυστηρή κρίση του συναδέλφου τους Στάθη Παναγούλη στην χθεσινή (21-3) εκπομπή του Γιώργου Τράγκα στο ΚΟΝΤΡΑ ΤΣΑΝΕΛ.
Δεν συμφωνώ, βέβαια, με τους χαρακτηρισμούς αυτούς γιά όλους. Αλλά γιά αρκετούς, οι χαρακτηρισμοί Παναγούλη έρχονται "γάντι", αν κρίνει μάλιστα κανείς από το επίπεδο των απαντήσεων μερικών στα "μπλογκς" τους.
Τώρα οι "Ελλαδίτες" διαρρέουν γιά την Κύπρο τον χαρακτηρισμό "το ποντίκι που βρυχάται".
Κοντός ψαλμός αλληλούϊα. Η Τρίτη δεν είναι μακριά.
Ας μη ξεχνούν, ότι τα ποντίκια επέζησαν και διαιώνισαν την ζωή στον πλανήτη μετά την κοσμική καταστροφή πριν από 60 εκατομμύρια χρόνια. Οι δεινόσαυροι όμως πέθαναν. Όλοι.
Σήμερα άλλοι δεινόσαυροι πληρώνουν εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ γιά να συγκρατήσουν την πτώση του ευρώ στις διεθνείς χρηματαγορές, ενώ θα μπορούσαν να είχαν λύσει το νέο κυπριακό δράμα με μόλις 10 δισ.

ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΚΑΙ Η ΚΥΠΡΟΣ

Ο "κυνηγοί σωματιδίων" απεφάνθησαν ότι το Σύμπαν είναι γηραιότερο κατά...80 εκατομμύρια χρόνια! Γιά φαντάσου! Ούτε μιά γερή...λαμογιά να ήταν. Χαράς ευαγγέλια, λοιπόν. Τα λεφτά των απανταχού φορολογουμένων (μεταξύ των οποίων κι εμείς που ενισχύουμε τον "Δημόκριτο"), θα...πιάσουν τόπο, προς υποβοήθηση του επιστημονικού κατεστημένου, που ανεβάζει τώρα την ηλικία του Σύμπαντος στα 13,8 (αντί 13,7) δισεκατομμύρια χρόνια, που πιστευόταν μέχρι σήμερα. Δόξα Σοι τω δείξαντι το φως (το πρώτο φώς). Το "Μπιγκ Μπαγκ" ντε, αυτό που άρχισε με ένα μικρό υπερσυμπυκνωμένο άτομο.
Το ότι μέσα στο Σύμπαν βρίσκονται αστέρια πολύ πιο γερασμένα, μέσα στα σφαιρικά νέφη, ηλικίας άνω των 20 δισεκατομμυρίων ετών, αυτό δεν απασχολεί κανένα. Δεν τους ενοχλεί ότι η κόρη είναι πιό γρηά από την μάνα.
Α! και το μποζόνιο χιγκς οσονούπω ανακαλύπτεται προς χάριν της Μεγάλης Εκρήξεως.
Και ενώ πολλοί σπουδαίοι επιστήμονες, που δεν πήραν βραβείο Νόμπελ, υποστηρίζουν την θεωρία του σταθερού σύμπαντος, όπως την υποστήριζε αρχικά και ο Αϊνστάιν, από τα βάθη των αιώνων μας γνέφει ο Παρμενίδης με την σπουδαία θεωρία του περί Ενός και περί Όντος που κονιορτοποιεί το Μπιγκ Μπανγκ, αφού υποχρέωσε τους σύγχρονους επιστήμονες να παραδεχθούν ότι υπήρχε κάτι μικρό γιά να γίνει η έκρηξη, αφού εκ του μη όντος δεν δημιουργείται τίποτα.
Ας ρίξουν μιά ματιά λοιπόν στο έργο του μεγάλου μύστη Παρμενίδη οι χειριστές του υπερεπιταχυντού της ΣΕΡΝ. Θα τους βοηθούσε να αποβάλουν ίσως πολλές αυταπάτες τους.
Προς το παρόν το "Σύμπαν" του κόσμου μας φαίνεται να είναι η Κύπρος.
Τόσο μικρή, όσο και το υπεράτομο του "Μπιγκ Μπανγκ"!
Πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσει το νέο μου βιβλίο ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΑΡΜΕΝΙΔΗΣ (ο άνθρωπος που διάβασε τα χρωμοσώματα του Θεού). Θα το βρήτε ενδιαφέρον όσοι πιστεύετε στα εγκόσμια και σας απασχολούν τα υπερκόσμια. Προσεχώς, περισσότερα.

Η Ελλάς εκπέμπει ΣΟΣ

Πρωτοεμφανίζομαι στο διαδίκτυο οργισμένος και μαχητικός. Θα έπρεπε να ήμουν νηφάλιος και συμβιβαστικός λόγω ηλικίας και πείρας. Πώς να συμβεί όμως αυτό όταν η χώρα μας βουλιάζει στο τέλμα του χρέους, της φτώχειας, της διαφθοράς και της κλοπής του δημοσίου χρήματος;
Με ενοχλούν τα πάντα: οι απαλλοτριωμένες κυβερνήσεις. Η τρόϊκα. Η πνευματική ηγεσία που σιωπά. Η Εκκλησία, που καίει λιβανο, προσφέρει σμύρνα στους κυβερνώντες και ενθυλακώνει τον χρυσό, έναντι κάποιων συσσιτίων γιά το θεαθήναι τοις ανθρώποις.
Με ενοχλεί ο (τέως) βασιλιάς που σιωπά, ενώ πριν από την κρίση πηγαινοερχόταν στην Ελλάδα και ήταν λαλίστατος.
Με ενοχλούν οι λαθρομετανάστες και η δραματική αλλαγή του ανθρωπογεωγραφικού χάρτη της χώρας μας.
Με ενοχλούν οι μεγαλοδημοσιογράφοι και το μικρό σμήνος των δημοσιγράφων, που έχουν γίνει μέρος του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος, συνεπικουρούμενοι από τους ουκ ολίγους δημοσιογράφους-βουλευτές, που έχουν στελεχώσει την εξουσία.
Με ενοχλούν οι συνδικαλιστές, που εξακολουθούν να κοροϊδεύουν τους εργαζομένους, ταμπουρωμένοι πίσω από καμματικά μετερίζια, περιμένοντας την σειρά τους στην λίστα των υποψηφίων βουλευτών και υπουργών.
Με ενοχλούν οι μεγαλοφοροφυγάδες και οι...απλοί φοροφυγάδες, που φορούν μερικοί ακόμη και το προσωπείο του κοινωνικού ευεργέτη και αφήνουν τον φτωχό λαό να πληρώνει τα χρέη τους.
Με ενοχλεί η κοινωνική αναλγησία, η αδιαντροπιά και η ισοπέδωση όλων των αξιών.
Με ενοχλούν τα  γκόλντεν μπόϋς και τα γκόλντεν γκερλς, που εξακολουθούν να καλοβολεύονται και να καλοτρώνε ανενήχλητοι από τα απένταρα δημόσια ταμεία της Ελλάδος.
Αλλά με ενοχλεί αφάνταστα και το κατάντημα της γλώσσας μας. Άναρχος τονισμός. Άγνοια της σημασίας των λέξεων. Άγνοια ης ορθογραφίας. Λάθος εκφορά της γλώσσας και λάθος γραφή. Βαρβαρισμοί. Σολικισμοί. Συστηματική χρήση του λατινικού ερωτηματικού. Για τα ολισθήματα αυτά ευθύνονται κυρίως οι δημοσιογράφοι με τον λόγο που εκφέρουν από τα μέσα.
Απευθύνομαι εν πρώτοις στους πολλούς καλούς συναδέλφους δημοσιογράφους. Είμαστε πολλοί. Έχουμε προσβάσεις στις πηγές πληροφοριών. Ξέρουμε πώς γίνεται το φαΐ στην πολιτική κουζίνα.
Ας χρησιμοποιήσουμε το νέο ηλεκτρονικό εργαλείο μαζικής επικοινωνίας, τον κυβερνοχώρο, γιά να ενημερώνουμε, να σχολιάζουμε, να επικρίνουμε αλλά και να επιβραβεύουμε όσους βοηθούν τον δεινά χειμαζόμενο Ελληνικό λαό.
Εγώ στο δικό μου μπλογκ υπόσχομαι να είμαι δίκαιος και αντικειμενικός στις επισημάνσεις μου. Έτσι έμαθα να κάνω σαν δημοσιογράφος στην μακροετή μου θητεία και σνα συγγραφέας.
ΙΣΑΛΟΣ ΓΡΑΜΜΗ λοιπόν!
Η "μπάλα" του καραβιού δεν πρέπει να πατηθεί", γιατί αλλοιώς το πλοίο θα βουλιάξει.
Ας έχουμε λόγο γιά το κάθε τι. Ας κάνουμε το πληκτρολόγιό μας ρομφαία γι' αυτούς που επιζητούν την καταστροφή της Ελλάδος.
Ας κάνουμε την αντίστασή μας με τον τρόπο που ξέρουμε.
Ας πάψουμε να αδιαφορούμε.
Ας κάνουμε κάτι επί τέλους.

Περί αερίων και πετρελαίου και ποιοί …δεν τα θέλουν

Η Ελλάδα φαίνεται ότι μπήκε στον αστερισμό του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Όλοι οι μετά τον καθηγητή Σταύρο Κατράκη ειδικοί, ο οποίος από το 1965 σε έκθεσή του αναφέρεται στα κοιτάσματα υδρογονανθράκων της χώρας, παρουσιάζονται τώρα στα κανάλια και μας δίνουν τα φώτα τους γύρω από τις διανοιγόμενες προοπτικές να γίνει η Ελλάδα πετρελαιοπαραγωγός χώρα. Αλλά και εδώ άρχισαν οι έριδες μεταξύ των ειδικών, όπως συμβαίνει μεταξύ των σεισμολόγων ύστερα από ένα μεγάλο σεισμό.
Άλλοι ισχυρίζονται ότι δεν πρόκειται να μπεί χρήμα στα άδεια ταμεία της Ελλάδος από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων πριν από το 2025 στην καλλίτερη περίπτωση, ενώ άλλοι βαρύγδουποι καθηγητές υποστηρίζουν ότι οι έρευνες θα μπορούσαν να επιταχυνθούν, ώστε τα πρώτα τρυπάνια να χτυπήσουν τον βυθό του Ιονίου μέσα σε τρία χρόνια.
      Το ότι βέβαια ο Ελλαδικός χώρος, που βρίσκεται στο επίκεντρο της καταβυθισθείσας Αιγηΐδος πριν 10.000 με 15.000 χρόνια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται γεωλογικά, βρίθει υδρογονανθράκων, είναι γνωστό εδώ και 150 χρόνια, μολονότι την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν μέθοδοι και μέσα γιά τον ακριβή εντοπισμό και την εκτίμηση των αποθεμάτων των διαφόρων “οικοπέδων”.
Όμως, τις τελευταίες λίγες δεκαετίες, οι συζητήσεις γύρω από τα κοιτάσματα αερίου και πετρελαίου είχαν ενταθεί και μάλιστα η εταιρία Χέλη είχε διενεργήσει ήδη από το 1938  ένδεκα γεωτρήσεις μέχρι και το 1954. Μία άλλη εταιρία, η Deilman-Ήλιος είχε κάνει εξι γεωτρήσεις στην Δυτική Θράκη το 1956-60, ενώ η εταιρία ESSO είχε κάνει το 1960 συστηματικές έρευνες μεγάλης εκτάσεως στην Δυτική Πελοπόννησο, στην Ζάκυνθο και στους Παξούς.
Οι έρευνες θα έπρεπε κανονικά να είχαν ενταθεί μετά την επικύρωση από την Ελλάδα της διεθνούς συμβάσεως περί Δικαίου της Θαλάσσης, που έδινε το δικαίωμα στην χώρα μας όχι μόνο να οριοθετήσει τα χωρικά της ύδατα κατ’ εφαρμογή του διεθνούς δικαίου, αλλά και να καθορίσει την περιώνυμη Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). Ωστόσο η Ελλάδα, υπό την απειλή του «casus beli» της Τουρκίας και της απελπιστικής εθνικής ανεπάρκειας μετριότητας των Ελλήνων πολιτικών, απεμπόλισε τα δικαιώματά της και καθυστέρησε αδικαιολόγητα να αρχίσει τις έρευνες, ακόμη και σε περιοχές, όπως το Ιόνιο, που δεν ενέπιπτε στην τουρκική απειλή.
Τώρα, μετά τις πρώτες εκτιμήσεις των ειδικών περί αποθεμάτων, φθάσαμε στις ρηματικές ανακοινώσεις στον ΟΗΕ, τόσο από την Ελλάδα όσο και από την Τουρκία, η οποία δεν έχει υπογράψει την διεθνή σύμβαση και...κατηγορεί την Ελλάδα επειδή θέλει να την εφαρμόσει!
      Το μεγάλο ερώτημα είναι πού οφείλεται η μεγάλη αυτή καθυστέρηση, όταν οι πολιτικοί ταγοί της Ελλάδος γνώριζαν εδώ και 15 τουλάχιστον χρόνια την άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας που οι ίδιοι δημιούργησαν με τον υπερδανεισμό και τις κρατικές σπατάλες. Και μόνο με την δυσμενή αυτή προοπτική, θα έπρεπε να είχαν προωθήσει τις διαδικασίες γιά τις έρευνες υδρογονανθράκων, ώστε σήμερα να ήταν σε θέση η Ελλάδα να αντλεί αέριο, και αργότερα πετρέλαιο, η αξία του οποίου υπερβαίνει τα 600 δισεκατομμύρια ευρώ μόνο στην θαλάσσια περιοχή του Ιονίου, από την Κέρκυρα μέχρι την Κεφαλληνία και την Ζάκυνθο.
      Καθηγητής μεγάλης ηλικίας και μεγάλου κύρους, κατήγγειλε σε πρωινή εκπομπή εφοπλιστικού καναλιού, ότι όλες αυτές οι καθυστερήσεις, και ιδιαίτερα οι καθυστερήσεις των  δρομολογημένων ερευνών, που έχει ήδη ολοκληρώσει ειδικό πλοίο στο Ιόνιο, οφείλεται σε λίγες γνωστές οικογένειες, γύρω στις 30, οι οποίες εισάγουν στην χώρα πετρέλαιο και αέριο από την Μέση Ανατολή και όχι μόνο και, επομένως, έχουν κάθε λόγο να καθυστερούν οι έρευνες, διότι αλλοιώς θα…μείνουν άνεργες. Η αποκάλυψη αυτή έδωσε και την πραγματική διάσταση της διαπλοκής πολιτικών και επιχειρηματιών σε μία χώρα με οικουμενική ιστορικότητα, η οποία, χάρη στους πολιτικούς της, κατόρθωσε να κατέχει παγκοσμίως τα σκήπτρα της διαφθοράς, αφού τριάντα οικογένειες, μεταξύ των οποίων και αρκετές επώνυμες εφοπλιστικές, κατόρθωσαν να αποτρέψουν την Πολιτεία να κάνει το εθνικό της καθήκον γιά να εξασφαλίσει την ευημερία των πολιτών της, όταν μάλιστα γνωρίζει ότι η χώρα βαδίζει προς ολοκληρωτική καταστροφή.
      Και πώς άραγε είναι δυνατόν να επιτρέψουν οι οικογένειες αυτές την εξόρυξη αερίου και πετρελαίου, όταν κάποιες απ’ αυτές αντιπροσωπεύουν μεγάλα πετρελαϊκά συμφέροντα, που ανήκουν σε εταιρίες κολοσσούς της Μέσης Ανατολής, οι οποίες πάλι με την σειρά τους ελέγχονται από τα συμφέροντα Ροκφέλερ;
      Οι συγκεχυμένες πληροφορίες γύρω από τα αποθέματα υδρογονανθράκων του Ελλαδικού χώρου προκαλούν νέα ερωτήματα, όπως:
-Γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν σπεύδουν να ανακηρύξουν τις ΑΟΖ, αλλ’ αντιθέτως, καθυστερούν την αναγκαία αυτή ενέργεια, επιβαλλομένη από την διεθνή συνθήκη περί Δικαίου της Θαλάσσης, χωρίς τις οποίες δεν είναι δυνατή η εκμετάλλευση των πεδίων υδρογονανθράκων;
-Γιατί δίδονται συγκεχυμένες πληροφορίες γύρω από την πιθανή ημερομηνία, κατά την οποία η Ελλάδα θα μπορούσε να εισπράξει τα πρώτα έσοδα από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων;
Επί του προκειμένου, κάποιοι εμπειρογνώμονες, εμφανιζόμενοι στα κανάλια, υποστηρίζουν ότι οι πρώτες γεωτρήσεις θα πραγματοποιηθούν το 2025, ενώ άλλοι εμφατικά τονίζουν, ότι η πρώτη παραγωγή θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μέσα στο 2018.
-Ποιές είναι οι ποσότητες υδρογονανθράκων στον χερσαίο και υποθαλάσσιο χώρο, όταν κάποιοι ειδικοί εκτιμούν το αέριο νοτίως της Κρήτης σε 1,3 τρισεκατομμύρια κυβικά, ποσότητα που θα μπορούσε να τροφοδοτήσει επί δύο τουλάχιστον δεκαετίες την Ευρώπη;
      Μέσα στην γενικώτερη σύγχυση και την παραπληροφόρηση, έχουμε και κάποιους μεγαλοδημοσιογράφους, γνωστούς γιά τον ρόλο τους στην παραπληροφόρηση και τον αποπροσανατολισμό και την χειραγώγηση της κοινής γνώμης, οι οποίοι υπόσχονται να…πιούν ένα ποτήρι πετρέλαιο, αν βρεθεί το ορυκτό αυτό στο Αιγαίο.
      Υπερήλικας συγγραφέας, γνωστός για τις ειδικές υπηρεσίες που είχε προσφέρει στο ΝΑΤΟ, ισχυρίζεται με τα βιβλία του ότι τα αποθέματα στην θέση Μπάμπουρας και στα Ίμια είναι τεράστια.
Πρώην βουλευτής και νυν βιβλιοπαρουσιαστής, που προειδοποιεί καθημερινά τον δυστυχή ελληνικό λαό γιά την επικείμενη εξαφάνιση των καταθέσεών του λόγω πτώχευσης της χώρας, αποκαλύπτει από δευτερεύοντα κανάλια που μονοπωλούνται κάθε μεσημέρι από τους βιβλιοπώλες, ότι η αξία των αποθεμάτων σε υδρογονάνθρακες είναι εξαπλάσια του δημοσίου χρέους της χώρας και ότι η συνολική αξία εγγίζει τα 10 τρισεκατομμύρια ευρώ. Αν η Ελλάδα αποκόμιζε το 20% του ποσού τούτου θα είχε εξοφλήσει το χρέος της και θα συγκαταλεγόταν μεταξύ των πλουσιωτέρων χωρών του κόσμου.
Ταυτόχρονα επιδεικνύεται φευγαλέως από τηλεοράσεως φύλλο Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, εκ του οποίου προκύπτει ότι ο Γεώργιος Παπαδόπουλος είχε αναθέσει σε ξένη εταιρία την διενέργεια γεωτρήσεων γιά την εξόρυξη ελληνικού πετρελαίου, ώστε η Ελλάδα να μπεί στο κλαμπ των πετρελαιοπαραγωγών χωρών με επίσημο πετρελαϊκό νόμισμα την δραχμή. Κατά τους ισχυρισμούς των βιβλιοπαρουσιαστών, η απόφαση αυτή του Παπαδόπουλου υπήρξε και η αιτία της πτώσης της δικτατορίας και όχι το Πολυτεχνείο.
      Επώνυμοι καθηγητές ειδικοί στα ενεργειακά, όπως ο κ. Αντ. Φώσκολος, ο καθηγητής κ. Αβραάμ Ζελελίδης και ο καθηγητής κ. Μανιάτης, παρουσιάζονται στα τηλεοπτικά κανάλια και ομιλούν γιά γιγαντιαία κοιτάσματα αερίου στην Κρήτη. Υποστηρίζουν ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις Νορβηγών και Γάλλων εμπειρογνωμόνων, που επιβεβαιώνει και η Ντώιτσε Μπανκ, η αξία του αερίου τούτου ανέρχεται σε 200 δισ. ευρώ. Ειδικώτερα ο κ. Φώσκολος δήλωσε ότι ούτε ο ελληνικός λαός ούτε οι Έλληνες πολιτικοί μπορούν να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος των τεραστίων αποθεμάτων φυσικού αερίου, που βρίσκεται κάτω από τον πυθμένα των ελληνικών θαλασσών. Ο χώρος που θα ερευνηθεί στο Ιόνιο, συμπεριλαμβανομένων και των χερσαίων εκτάσεως της Δυτικής Ελλάδος, ανέρχεται σε 225.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, αλλά υπάρχουν άλλες τόσες εκτάσεις προς έρευνα στην περιοχή του Αιγαίου, κάτω από την Ρόδο και μέχρι την ΑΟΖ της Κύπρου, πέραν του “οικοπέδου” νοτίως της Κρήτης.
Ο καθηγητής έγινε ακόμη πιό συγκεκριμένος λέγοντας ότι ολοκληρώνονται τρείς μελέτες στο Ιόνιο μέχρι 15 Φεβρουαρίου 2013, η αξιολόγηση των κοιτασμάτων θα γίνει σε εξι μήνες και στις αρχές του Φεβρουαρίου του 2014 θα ερευνηθούν νέα οικόπεδα.
Οι μνηστήρες των ελληνικών κοιτασμάτων θα δώσουν αρχικά ως προκαταβολή ένα μικρό ποσό γύρω στα 5 δισεκατομμύρια ευρώ και μέχρι το 2020 θα έχει αρχίσει η εξαγωγή του φυσικού αερίου, κάτω από το οποίο μπορεί να βρεθεί και πετρέλαιο, το οποίον ως γνωστόν “μεταναστεύει” λόγω διαφόρων γεωλογικών φαινομένων που συμβαίνουν στον φλοιό της Γης.
      Στο μεταξύ, πολλαπλασιάζονται τα ειδικά βιβλία, σύμφωνα με τα οποία η Ελλάδα διαθέτει και αξιόλογα κοιτάσματα ουρανίου, την διαδικασία εξόρυξης του οποίου είχε αρχίσει και πάλι ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο οποίος φέρεται μάλιστα να είχε δημιουργήσει εργοστάσιο επεξεργασίας των εξορύξεων, λέγοντας ότι “ η Ελλάς δεν είναι Ελλαδίτσα, διότι διαθέτει τεράστιο ορυκτό πλούτο”. Το εργοστάσιο αυτό δεν λειτούργησε λόγω πτώσεως της δικτατορίας, διότι, ο μεν “εθνάρχης” Κων. Καραμανλής ανέστειλε τις εργασίες του, ο δε εν συνεχεία επελθών Ανδρέας Παπανδρέου το σταμάτησε τελείως.
      Και μία ακόμη πληροφορία, που έρχεται και “δένει” με τα εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Ελλάδα: Οι Έλληνες εφοπλιστές έχουν παραγγείλει στα διάφορα ναυπηγεία του κόσμου περί τα 280 πλοία μεταφοράς αερίου LNG τελευταίας τεχνολογίας με οικολογικές προδιαγραφές, βελτιώνοντας αισθητά τον μη οικολογικό τους στόλο αξίας τριών τρισεκατομμυρίων δολλαρίων, προφανώς γιά να μπουν δυναμικά στις μεταφορές φυσικού αερίου.
      Βεβαίως ο ελληνικός λαός λέει ότι, όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι, αλλά οι Έλληνες καθηγητές είναι κατηγορηματικοί και υποστηρίζουν ότι, αν αξιοποιηθούν τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων, τότε η Ελλάδα θα καταλάβει την 15η θέση παγκοσμίως σε αποθέματα φυσικού αερίου.
Τώρα το μπαλάκι της νέας αυτής προκλήσεως πηγαίνει στους εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσόντας πολιτικούς, καθώς δεν αντιλαμβάνονται ή δεν θέλουν ν’ αντιληφθούν κωλυόμενοι...αρμοδίως, ότι κοιμώμαστε κυριολεκτικά πάνω στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο. Καθήκον των ντόπιων πολιτικών είναι να αγνοήσουν ή να παραγκωνίσουν τους εσωτερικούς διαπλεκομένους επιχειρηματίες, να σκεφθούν σοβαρά με γνώμονα το εθνικό και μόνο συμφέρον και να προβούν στις αναγκαίες ενέργειες με σοβαρούς ξένους οίκους, ώστε αυτός ο τεράστιος πλούτος να «ξελασπώσει» την Ελλάδα από την φτώχεια, στην οποία οι ίδιοι την εξώθησαν με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους.
      Αλλά και ο ελληνικός λαός πρέπει να αφυπνισθεί επί τέλους από τον ραγιαδισμό και την κομματική υποταγή και να κάνει τις αναγκαίες επιλογές γιά να σώσει τα παιδιά του, τα εγγόνια του και τα δισέγγονά του από τα αρπακτικά νύχια των τοκογλύφων και των Ευρωπαίων νεοβαρβάρων.
                                                                                                                   
 Κ. ΔΟΥΚΑΣ