Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΜΕ ΕΤΣΙ; Τό "μειράκιον" και η...αγγλική παντρειά!

Οι λέξεις και η ιστορία τους, δηλαδή η ετυμολογία τους και όχι μόνο, μαρτυρούν την μαγεία της ελληνικής γλώσσας, που έχει γονιμοποιήσει όλες τις ευρωπαϊκές.
Γιά το νεαρό της ηλικίας ενός ατόμου, χρησιμοποιούμε την λέξη "μειράκιον". Η ετυμολογική ιστορία της λέξης έχει πολύ ενδιαφέρον. Όλοι ξέρουμε την λέξη "μοίρα". Λέμε:"Ήταν γραφτό από την μοίρα", ή "τον βρήκε η κακή μοίρα" κλπ. Αλλά τι είναι η μοίρα;
Είναι το μερίδιο της τύχης που αντιστοιχεί στον καθένα μας, από το ομηρικό ρήμα "μείρομαι". Είναι η ειμαρμένη, που καθορίζει ο Θεός. Η λέξη έχει περάσει στην καθημερινή ζωή και έχει ευρεία χρήση. Λέμε: "Νόμιμος μοίρα" και εννοούμε το μειράδι, το μερτικό που μας ανήκει βάσει του νόμου από μία περιουσία συγγενικού προσώπου.
Αλλά και η μοίρα που χρησιμοποιούν οι ναυτικοί στις θαλασσινές τους πορείες, το ίδιο σημαίνει, αφού αντιστοιχεί σε μία υποδιαίρεση, σε ένα "μέρος" του κύκλου.
Όλοι βέβαια γνωρίζουμε τα παράγωγα του "μείρομαι", όπως μοίρασμα, μερίδιο, μέρισμα, μέριμνα, καταμερισμός, αμέριστος, μεροληπτικός κλπ.
Αλλά από πού κι ως πού ο "μείραξ", το "μειράκιον", κατάντησε να χαρακτηρίζει τον νέο άνθρωπο;
Πρέπει και πάλι να ανατρέξουμε στον παντογνώστη Όμηρο, ο οποίος έπλασε και τον εκτεταμένο τύπο του ρήματος "μείρομαι", καθώς έβλεπε ότι τα παιδάκια στο παιχνίδι τους διεκδικούσαν τα πάντα γιά τον εαυτό τους, όπως γίνεται και σήμερα, όπως θα γίνεται πάντα. Τα ήθελαν και τα θέλουν όλα δικά τους. Έτσι πλάστηκε το ρήμα "μειρακιάζομαι", που σημαίνει "παιδιαρίζω". Και από το ρήμα αυτό προέκυψε τελικά η λέξη "μείραξ" και ¨μειράκιον".
Αλλά η πανάρχαια αυτή λέξη έχει και πολύ ενδιαφέρουσα συνέχεια. Όπως όλες οι λέξεις του Ομήρου, αρέσει και αυτή στους Ευρωπαίους. Έτσι οι Άγγλοι, όταν παντρεύονται μία γυναίκα, την θεωρούν κτήμα τους, όπως το "μειράκιον" τα παιχνίδια, και λένε I am married,οι Γάλλοι λένε με την σειρά τους λένε je suis marrie το παντρεύομαι και mari τον σύζυγο, οι Ιταλοί λένε marito τον σύζυγο, οι Ισπανοί maricon τον παντρεμένο και ούτω καθ' εξής.
Η γλωσσοπλασία όμως από το ομηρικό ρήμα "μείρομαι", "μειρακιάζω", δεν σταματά εδώ. Η "μοίρα" γίνεται και "μόρος" με την έννοια του θανάτου. Έτσι, το πεθαίνω στα γαλλικά γίνεται mourir, στα ισπανικά muerto, στα ιταλικά morto (που το λέμε κι εμείς εκ παλιννοστήσεως) κλπ.
Αν ενδιαφέρεστε για την μαγεία των ελληνικών λέξεων, επικοινωνήστε μαζί μου στο email
doukasconstantinos@gmail.com γιά να προμηθευτήτε το βιβλίο μου ΛΕΞΙΚΟ ΔΙΕΘΝΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ στην αγγλική και την γαλλική.

Τρίτη 9 Απριλίου 2013

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πώς ασκείται σήμερα το έργο της ενημέρωσης των πολιτών από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ στα δελτία ειδήσεων;
Εκτός από την χειραγώγηση του πολιτικού συστήματος από τους καναλάρχες, έχουμε και την σύμπραξη καθώς και την ευθύνη των δημοσιογράφων (μελών της ΕΣΗΕΑ), οι οποίοι μεταχειρίζονται τους πολιτικούς, ακόμη και τους ολετήρες, με διακεκριμένη προσοχή, χωρίς ίχνος κριτικής ή ψόγου. Με το γάντι, που λέει και ο λαός. Πραδείγματα:
Οι φορομπήχτες, εκλεγμένοι από τον λαό ή διορισμένοι, αναβαθμίζονται σε "οικονομικό επιτελείο". Νυχθημερόν.Γιά να το εμπεδώσει ο Ελληνικός λαός ότι υπάρχουν έγκριτοι πολιτικοί υψηλής οικονομικής κατάρτισης, που νοιάζονται γιά το...καλό τους, πετσοκόβοντας μισθούς και συντάξεις.
Η συνέχιση είσπραξης του χαρατσιού μεταγλωττίζεται σε..."βελτίωση του μέτρου" και σε "κέρδος των εργαζομένων" ή "μπήκε σε καλό δρόμο το μειωμένο χαράτσι". Χαράς Ευαγγέλια λοιπόν!
Ο ενδοτισμός στις προσταγές της τρόϊκας γιά περαιτέρω περικοπές μισθών, συντάξεων και απολύσεις στο δημόσιο, ονομάζεται "πρόοδος στις διαπραγματεύσεις"
Τα ευθυνόμενα και επικρινόμενα πολιτικά πρόσωπσ γιά τις κραυγαλέως αντιλαϊκές πολιτικές επιλογές τους, απλώς "μπαίνουν στο κάδρο", σε μιά εξειδανικευμένη έκφραση δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Η επίκριση της καταστρεπτικής οικονομικής πολιτικής γιά τον δοκιμαζόμενο τόπο, επαφίεται στην πρωτοβουλία του...εικονολήπτη, ο οποίος τροφοδοτεί τα ειδησεογραφικά δελτία με "σποτάκια" διερχομένων στους δρόμους του τύπου: "Ας με βάλουν φυλακή, δεν έχω να πληρώσω, θα με ταΐζουν κι όλας" ή "πρώτα θα ταΐσω τα παιδιά μου και μετά θα πληρώσω", και τέτοια άλλα πολλά.
Οι μελλοντικές στοχεύσεις γιά την μεθόδευση της δυστυχίας του κόσμου, μετουσιώνονται σε..."στοίχημα των κυβερνώντων". Όλοι έχουν γίνει στοιχιματζήδες σ' αυτόν τον τόπο.
Είναι προφανές, ότι η Ελλάδα δεν έχει μόνο καταστραφεί οικονομικά, αλλά και έχει μεταλλαχθεί επικινδύνως. Σοβαρό μερίδιο ευθύνης φέρουν και οι εξέχοντες στα "μέσα" δημοσιογράφοι, πολλοί από τους οποίους εκμεταλλεύονται το "γυαλί", συνεκτιμώντες και τα οικονομικά ωφέλη, και ανοίγουν το δίπορτο της πολιτικής, γινόμενοι βουλευτές, ευρωβουλευτές, υπουργοί, πολιτευτές, διευθύνοντες σε ιδρύματα πολιτικών, διευθύνοντες σύμβουλοι της ΕΡΤ, μισθοδοτούμενοι από το κανάλι της Βουλής κλπ, γινόμενοι ταυτόχρονα με τις επιλογές τους μέρος του σαθρού, κατά δική τους ομολογία, και χρεωκοπημένου πολιτικού συστήματος.
Να θυμηθούμε μερικά ονόματα της τελευταίας πενταετίας; Ρουσσόπουλος, Μιχελάκης,, Ντινόπουλος, Καψής, Τέρενς Κουίκ, Βαρεμένος, Βούλτεψη, Κεδίκογλου, Τσιόδρας, Καρμανλή, Πιπιλή, Μαυρομμάτης, Λιάνης, Ευθυμίου, Γκιουλέκας, Κανέλη, Βελόπουλος, Παναγιωτόπουλος, Σταθάκης, Κωνσταντάρας. Αγάτσα, Τσόκλη, Βλάχος, επ' εσχάτων πολιτευτής και άλλοι που διαφεύγουν πιά της μνήμης.
Όλοι βέβαια δεν είναι επιλήψιμοι. Ορισμένοι επιτελούν έργο. Αλλά όλοι έχουν αδιαφορήσει γιά τα προβλήματα του δεινώς δοκιμαζομένου κλάδου των δημοσιογράφων, που πλήττονται από την ανεργία όσο κανένας άλλος κλάδος εργαζομένων.
Και η ΕΣΗΕΑ;
Γιατί δεν έχει αξιοποιήσει το δυναμικό αυτό, όχι γιά συντεχνιακά, αλλά γιά θεσμικά ζητήματα, που απειλούν τον κλάδο με αφανισμό και πλουτισμό την νομενκλατούρας, η οποία δημοσίως επαίρεται ότι δεν έχει κανένα οικονομικό πρόβλημα;
Πρωτίστως όμως η ΕΣΗΕΑ - και επειδή ο Μάϊος μας φθάνει με βήμα ταχύ - θα πρέπει να αποφύγει τα λάθη του παρελθόντοςκαι να φροντίσει γιά την εκλογή συνεκτικής διοίκησης, στιβαρής, σοβαρής και αποφασισμένης να λύσει τα προβλήματα του κλάδου. Όχι πάλι τα ίδια λάθη. Δεν βαδίζουμε προς την καταστροφή. Είμαστε μέσα στην καταστροφή.

Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΕΣ ΑΨΙΜΑΧΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΙΣΤΑ ΛΑΓΚΑΡΝΤ

Η καθημερινή "βεντέτα" και η ανταλλαγή πεζοδρομιακών εκφράσεων μεταξύ Μαρκογιαννάκη και Κωνσταντοπούλου, δίνει μιά πρόγευση της προδιαγεγραμμένης τροχιάς που ακολουθεί η προανακριτική επιτροπή γιά την λίστα Λαγκάρντ.
Οι διαμορφωτές του κοινού πολιτικού αισθήματος από το MEGA, χαρακτήρισαν το έργο της Επιτροπής, ο μεν πολύς κ. Γιάννης Πρετεντέρης, ως "επιθεώρηση", "ευτελισμένη διαδικασία" και "εφαλτήριο υστερίας", ο δε κ. Παύλος Τσίμας, ως "ξεφτύλα", επισημαίνοντας ότι ούτε οι προηγούμενες επιτροπές της Βουλής έδωσαν αποτελέσματα.
Όλα αναδίδουν οσμή συγκάλυψης εν όψει των καταθέσεων Βενιζέλου και Γ. Παπανδρέου.
Οι παλαιότεροι θυμούνται την εκπληκτική αγόρευση του τότε εισαγγελέα της κάθαρσης (κάπως αλλοιώς τον είχε χαρακτηρίσει ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ του Βουδούρη), κ. Κωνσταντόπουλου στο ειδικό δικαστήριο γιά τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος βέβαια ούτε καν καταδέχτηκε να παραστεί στο δικαστήριο. Καταπέλτης ήταν ο κ. Κωνσταντόπουλος γιά τα αδικήματα του ΠΑΣΟΚ, αλλά τελικά η πρότασή του υπήρξε απαλλακτική λόγω αμφιβολιών. Δεν είχε πειστεί γιά την ενοχή του Ανδρέα.
Σήμερα η Κύπρος ταλανίζεται από παρόμοιο σκάνδαλο διαφθοράς και ξεπλύματος μαύρου χρήματος της λίστας Λαγκάρντ, αλλά η πολιτική ηγεσία ανέθεσε την υπόθεση σε τριμελή επιτροπή δικαστικών και όχι σε βουλευτές, διότι, ως γνωστόν, "κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει", όπως λέει και ο λαός.

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ

Τι είδους δημοσιογραφία, αλήθεια, ασκείται στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων, όταν ο ένας δημοσιογράφος ή μία δημοσιογράφος δηλώνει ή αφήνει να εννοηθεί ότι ανήκει σε ένα κόμμα και ένας άλλος, σε άλλο κόμμα; Παρουσιάζονται από τα τηλεοπτικά"παράθυρα" και ψευτοαρπάζονται, γιά να εξάψουν τα πολικά πάθη των τηλεθεατών και να αυξήσουν έτσι την τηλεθέαση των καναλιών τους, ενώ ο κεντρικός παρουσιαστής, συνήθως μεγαλοδημοσιογράφος, προσποιείται τον αντικειμενικό ρυθμιστή του δήθεν καυγά.
Ποιός δίνει το δικαίωμα σ' αυτούς τους δημοσιογράφους άλλης μισθολογικής μεταχείρισης να γράφουν στα παλιά τους υποδήματα τόσο την δημοσιογραφική δεοντολογία περί αντικειμενικότητας και νηφαλιότητας κατά την προβολή των ειδήσεων, όσο και το καταστατικό της ΕΣΗΕΑ, στην οποία επαίρονται ότι είναι μέλη, και να στήνουν τηλεοπτικούς δήθεν καυγάδες, που αποτελούν την χειρίστη μορφή της παραπληροφόρησης αν όχι και του κιτρινισμού;
Με την τακτική αυτή, δημιούργησαν ένα τηλεοπτικό μετείκασμα αντιαισθητικό, παραπλανητικό και προσβλητικό της νοημοσύνης του κοινού τηλεθεατή, ο οποίος, αντί να πληροφορείται αντικειμενικά τα τεκταινόμενα, χειραγωγείται κατά τρόπο άθλιο.
Αλλά η δημοσιογραφική εξειδίκευση στα ειδησεογραφικά δελτία των καναλιών εμπλουτίζεται και από άλλους διαστρεβλωτές μάλλον παρά διαφωτιστές των ειδήσεων, όπως π.χ. κάποιοι που αμείβονται από τραπεζίτες γιά να προβάλλουν τις θέσεις των Τραπεζών, από λογιστές, συνδικαλιστές, κομματικούς διατεταγμένης υπηρεσίας, διεθνολόγους, οικονομολόγους,εργατολόγους και πάσης φύσεως "ξερόλες", ώστε να δημιουργείται πλήρης σύγχυση, παραπληροφόρηση και χειραγώγηση της κοινής γνώμης, ώστε να εξυπηρετούνται απολύτως τα διαπλεκόμενα συμφέροντα.
Η ΕΣΗΕΑ δεν έχει καμμία άποψη;

Δευτέρα 1 Απριλίου 2013

ΓΙΑΤΙ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΤΙΜΕΣ

Δεν καταλαβαίνει η τρόϊκα, λένε οι ειδήσεις, γιατί ανεβαίνουν οι τιμές στην Ελλάδα, παρά την άγρια φορολογία.
Μα ποιά σχολή τελείωσαν οι άνθρωποι; Δεν καταλαβαίνουν ότι οι εναπομείναντες έμποροι και οι πάροχοι υπηρεσιών, όσο βλέπουν τον τζίρο τους να μειώνεται δραματικά, τόσο ανεβάζουν τις τιμές προϊόντων και υπηρεσιών, λόγω και ανυπαρξίας ελέγχου, γιά ν΄αναπληρώσουν την χασούρα τους;
Αλλά κι αυτό πόσο μπορεί ακόμη να κρατήσει; Οπότε καραδοκεί, όπως και στην κατοχή του '40, ο μαυραγοριτισμός.

ΜΠΕΡΚΕΤΙ Η...ΕΥΔΑΠ!

Οι βροχές του Θεού γέμισαν τους ταμιευτήρες και τις τσέπες της ΕΥΔΑΠ. Έτσι, αποφασίστηκε από την διοίκηση της εταιρίας να χορηγηθεί μείωση στα τιμολόγια κατά...ένα ευρώ στην καλλίτερη περίπτωση και στις μικρότερες καταναλώσεις.
Σ' αυτή την χώρα φαίνεται ότι δεν ντρέπεται πιά κανείς.

ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Μία τηλεπαρουσιάστρια ειδήσεων της ΝΕΤ, με μαύρα μαλλιά και μαύρα σαρακίνικα μάτια, συμβάλλοντας  στο κατά δύναμιν στην κακοποίηση της γλώσσας, το επίρρημα " έως" το λέει "εώς", περνώντας αυτομάτως στο πανελλήνιο την ορθογραφική στρέβλωση. Η λέξη εώς(η) σημαίνει αυγή, εξ ού και ο Εωσφόρος. Τό επίρρημα είναι έως=μέχρι.
Μιά άλλη δημοσιογραφίνα του EXTRA βαρβαρίζει λέγοντας "άνηκε" αντί "ανήκε. Άλλος τηλεοπτικός αστέρας λέει: "Διαρρέεται από το Μαξίμου..."
Αλλά το ρήμα είναι "ρέω" και είναι αμετάβατο. Δεν υπάρχει ρήμα "ρέομαι.
Οι δημοσιογράφοι των ηλεκτρονικών ΜΜΕ επιμένουν στην ακριβεστάτη ηλικία του δράστη ή του θύματος και λένε: "Ο τριανταδιάχρονος", "ο εικοσιδιάχρονος" κλπ.
Αλλά λέξη" διάχρονος" δεν υπάρχει. Λέμε "το φωνήεν είναι δίχρονο", "ο γιός μου είναι δίχρονος" και όχι διάχρονος. Η περίοδος είναι δίχρονη και όχι διάχρονη. Η μηχανή είναι δίχρονη και όχι διάχρονη.
Αν λοιπόν οι ηλεκτρονικοί δημοσιογράφοι θέλουν τόσο πολύ να πούν την ακριβή ηλικία του δράστη ή του θύματος και δεν τους πάει να λένε "σαρανταδίχρονος", ας πούν την ηλικία περιφραστικά: Ο ηλικίας σαράντα δύο ετών δράστης...κλπ Αλλά όχι να κατακρεουργούν την γλώσσα επειδή έτσι τους γουστάρει.
Άλλη σοβαρή κακοποίηση: Τόσο στους τίτλους-τρέϊλερ των τηλεοράσεων όσο και στον τύπο, η λέξη "καινούργιος¨γράφεται πιά "καινούριος".
Αλλά η λέξη είναι σύνθετη, από το επίθετο "καινός = νέος και το ουσιαστικό "έργον".
Έτσι λοιπόν το "γ" πρέπει να διατηρηθεί υποχρεωτικά, διότι διαφορετικά τον ενεργό πολίτη θα τον λέγαμε "ενεριό", τον κακούργο, "κακούριο" και τον υπουργό, "υπουριό".
Όσο για τον "πρωθυπουριό". τι να πω; Καληνύχτα!