ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Πώς ασκείται σήμερα το έργο της ενημέρωσης των πολιτών από τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ στα δελτία ειδήσεων;
Εκτός από την χειραγώγηση του πολιτικού συστήματος από τους καναλάρχες, έχουμε και την σύμπραξη καθώς και την ευθύνη των δημοσιογράφων (μελών της ΕΣΗΕΑ), οι οποίοι μεταχειρίζονται τους πολιτικούς, ακόμη και τους ολετήρες, με διακεκριμένη προσοχή, χωρίς ίχνος κριτικής ή ψόγου. Με το γάντι, που λέει και ο λαός. Πραδείγματα:
Οι φορομπήχτες, εκλεγμένοι από τον λαό ή διορισμένοι, αναβαθμίζονται σε "οικονομικό επιτελείο". Νυχθημερόν.Γιά να το εμπεδώσει ο Ελληνικός λαός ότι υπάρχουν έγκριτοι πολιτικοί υψηλής οικονομικής κατάρτισης, που νοιάζονται γιά το...καλό τους, πετσοκόβοντας μισθούς και συντάξεις.
Η συνέχιση είσπραξης του χαρατσιού μεταγλωττίζεται σε..."βελτίωση του μέτρου" και σε "κέρδος των εργαζομένων" ή "μπήκε σε καλό δρόμο το μειωμένο χαράτσι". Χαράς Ευαγγέλια λοιπόν!
Ο ενδοτισμός στις προσταγές της τρόϊκας γιά περαιτέρω περικοπές μισθών, συντάξεων και απολύσεις στο δημόσιο, ονομάζεται "πρόοδος στις διαπραγματεύσεις"
Τα ευθυνόμενα και επικρινόμενα πολιτικά πρόσωπσ γιά τις κραυγαλέως αντιλαϊκές πολιτικές επιλογές τους, απλώς "μπαίνουν στο κάδρο", σε μιά εξειδανικευμένη έκφραση δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Η επίκριση της καταστρεπτικής οικονομικής πολιτικής γιά τον δοκιμαζόμενο τόπο, επαφίεται στην πρωτοβουλία του...εικονολήπτη, ο οποίος τροφοδοτεί τα ειδησεογραφικά δελτία με "σποτάκια" διερχομένων στους δρόμους του τύπου: "Ας με βάλουν φυλακή, δεν έχω να πληρώσω, θα με ταΐζουν κι όλας" ή "πρώτα θα ταΐσω τα παιδιά μου και μετά θα πληρώσω", και τέτοια άλλα πολλά.
Οι μελλοντικές στοχεύσεις γιά την μεθόδευση της δυστυχίας του κόσμου, μετουσιώνονται σε..."στοίχημα των κυβερνώντων". Όλοι έχουν γίνει στοιχιματζήδες σ' αυτόν τον τόπο.
Είναι προφανές, ότι η Ελλάδα δεν έχει μόνο καταστραφεί οικονομικά, αλλά και έχει μεταλλαχθεί επικινδύνως. Σοβαρό μερίδιο ευθύνης φέρουν και οι εξέχοντες στα "μέσα" δημοσιογράφοι, πολλοί από τους οποίους εκμεταλλεύονται το "γυαλί", συνεκτιμώντες και τα οικονομικά ωφέλη, και ανοίγουν το δίπορτο της πολιτικής, γινόμενοι βουλευτές, ευρωβουλευτές, υπουργοί, πολιτευτές, διευθύνοντες σε ιδρύματα πολιτικών, διευθύνοντες σύμβουλοι της ΕΡΤ, μισθοδοτούμενοι από το κανάλι της Βουλής κλπ, γινόμενοι ταυτόχρονα με τις επιλογές τους μέρος του σαθρού, κατά δική τους ομολογία, και χρεωκοπημένου πολιτικού συστήματος.
Να θυμηθούμε μερικά ονόματα της τελευταίας πενταετίας; Ρουσσόπουλος, Μιχελάκης,, Ντινόπουλος, Καψής, Τέρενς Κουίκ, Βαρεμένος, Βούλτεψη, Κεδίκογλου, Τσιόδρας, Καρμανλή, Πιπιλή, Μαυρομμάτης, Λιάνης, Ευθυμίου, Γκιουλέκας, Κανέλη, Βελόπουλος, Παναγιωτόπουλος, Σταθάκης, Κωνσταντάρας. Αγάτσα, Τσόκλη, Βλάχος, επ' εσχάτων πολιτευτής και άλλοι που διαφεύγουν πιά της μνήμης.
Όλοι βέβαια δεν είναι επιλήψιμοι. Ορισμένοι επιτελούν έργο. Αλλά όλοι έχουν αδιαφορήσει γιά τα προβλήματα του δεινώς δοκιμαζομένου κλάδου των δημοσιογράφων, που πλήττονται από την ανεργία όσο κανένας άλλος κλάδος εργαζομένων.
Και η ΕΣΗΕΑ;
Γιατί δεν έχει αξιοποιήσει το δυναμικό αυτό, όχι γιά συντεχνιακά, αλλά γιά θεσμικά ζητήματα, που απειλούν τον κλάδο με αφανισμό και πλουτισμό την νομενκλατούρας, η οποία δημοσίως επαίρεται ότι δεν έχει κανένα οικονομικό πρόβλημα;
Πρωτίστως όμως η ΕΣΗΕΑ - και επειδή ο Μάϊος μας φθάνει με βήμα ταχύ - θα πρέπει να αποφύγει τα λάθη του παρελθόντοςκαι να φροντίσει γιά την εκλογή συνεκτικής διοίκησης, στιβαρής, σοβαρής και αποφασισμένης να λύσει τα προβλήματα του κλάδου. Όχι πάλι τα ίδια λάθη. Δεν βαδίζουμε προς την καταστροφή. Είμαστε μέσα στην καταστροφή.