Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΜΕ ΕΤΣΙ

Η ελληνική γλώσσα εκπέμπει ΣΟΣ από την καθημερινή κακοποίησή της από τα ΜΜΕ, ιδίως τα ηλεκτρονικά. Και τι δεν ακούγεται απο τα media. Η ελληνική γλώσσα υποβαθμίζεται καθημερινά αντιστάσεως μη ούσης. Εμείς θα την κάνουμε την αντίστασή μας υπερασπιζόμενοι την "γλώσσα των θεών", που απετέλεσε την μήτρα όλων των ευρωπαϊκών γλωσσών και όχι μόνο, αρχίζοντας από σήμερα μία μικρή στήλη ετυμολογίας των λέξεων, ενώ θα στηλιτεύουμε τα στραβά και τ' ανάποδα της καθημερινής εκφοράς του λόγου.
Στήριγμα και αφετηρία ο πανάρχαιος Όμηρος και οι χιλιάδες λέξεις που μας άφησε και έκανε την διεθνή συνεννόηση παιχνιδάκι.
Πόσοι δεν έχουν υποστεί ισχαιμικό επεισόδιο και πόσοι ακόμη δεν θα υποστούν στο μέλλον; Η λέξη "ἰσχαιμία" είναι διεθνής: Ischaimia. Το ξέρει όλος ο πλανήτης. Κατάγεται από τον Όμηρο. Στην Ιλιάδα, ο Έκτωρ επιτίθεται ορμητικός κατά των Αχαιών. Ο Όμηρος μας δίνει μιά θαυμάσια παρομοίωση: "Όπως μεγάλος βράχος, που το βρόχινο νερό του έσκαψε την βάση και κατρακυλά από την πλαγιά του βουνού, αλλά όση ορμή κι αν είχε, μόλις φθάνει στο ισόπεδο, στην πεδιάδα, σταματά, έτσι σταμάτησε και ο Έκτωρ μόλις συνάντησε τον Αίαντα τον Τελαμώνιο, επειδή το παλικάρι από την Σαλαμίνα ἴσχανε, δηλ. αναχαίτιζε, εμπόδιζε τον Έκτορα.
Και πάλι ο Όμηρος, εκθειάζοντας την παλικαριά του Αίαντος, κάνει την εξής παρομοίωση:
"Όπως το δάσος εμποδίζει (ισχάνει) τα ορμητικά νερά της βροχής να πλημμυρίσουν την παιδιάδα, έτσι και ο Αίας αναχαίτιζε (ίσχανε) τους Τρώες".
Από το ρήμα του Ομήρου ΙΣΧΑΝΩ ή ΙΣΧΑΝΟΩ, που δημιουργείται από τον αόριστο β΄ του ρήματος ΕΧΩ (῞ισχον), επειδή "έχω" σημαίνει και κρατώ, δημιουργήθηκε η διεθνής λέξη ισχαιμία ( ischaimia), που ενδιαφέρει όλους μας. Είναι σύνθετη λέξη, από το ΙΣΧΑΝΩ και το ΑΙΜΑ του Ομήρου.
Και τι είναι η ισχαιμία; Είναι ο ίσχαιμος παράγων (ο Αίας ας πούμε) που κωλύει, παρεμποδίζει την ροή του αίματος και μας οδηγεί  με την μορφή του εμφράγματος ή του εγκεφαλικού στα πρόθυρα του θανάτου ή και στον θάνατο ακόμη.
Άλλη διεθνής λέξη του Ομήρου, είναι αυτή που γνωρίζουν όλοι οι καρδιολόγοι του κόσμου :
Τριγλώχιν. Στη ομηρική εποχή, οι αιχμές των βελών είχαν τρεις γλωχίνες, δηλ. τρία άγκιστρα, ώστε να είναι δύσκολη η εξαγωγή του βέλους από την πληγή του τραυματισμένου. Αυτή η αιχμή λεγόταν "ΤΡΙΓΛΩΧΙΝ" (γεν. τριγλώχινος). Οι καρδιολόγοι, που διαβάζουν Όμηρο, καθώς όλη σχεδόν η ιατρική ορολογία στηρίζεται στις λέξεις του Ομήρου, είδαν ότι το σχήμα της αιχμής μοιάζει απόλυτα με την αορτική βαλβίδα, που και αυτή έχει τρείς γλωχίνες, κι έτσι ονόμασαν την βαλβίδα της καρδιάς διεθνώς triglochin.