Οι ξερόλες δημοσιογράφοι και η ναυτιλία

Εξανέστησαν οι δημοσιογράφοι των καναλιών, επειδή οι συνοδεύσαντες τον πρωθυπουργό κ. Αντ. Σαμαρά στην Κίνα βρήκαν την ευκαιρία να...παραγγείλουν μονοκοπανιάς 180 πλοία στα κινεζικά ναυπηγεία, χωρίς να δώσουν ούτε μια παραγγελία σε ελληνικά ναυπηγεία, ώστε να αποκομίσει και κάποιο κέρδος η Ελλάδα. Ο δε συνεντευξιαζόμενος κ. Μυταράκης, μη γνωρίζων κι αυτός το θέμα, αν και οργανωτής του πρωθυπουργικού ταξιδιού, απέφυγε να δώσει συγκεκριμένη απάντηση.

Αλλά οι ξερόλες δημοσιογράφοι, πανάσχετοι περί τα ναυτιλιακά, πρέπει να γνωρίζουν ότι οι Έλληνες εφοπλιστές δεν περίμεναν την πρωθυπουργική επίσκεψη στην Κίνα για να παραγγείλουν τα πλοία τους, ούτε οι παραγγελίες γίνονται ομαδικά και...ευκαιρίας δοθείσης! Οι παραγγελίες είχαν δοθεί πριν από πάρα πολύ καιρό και απλώς...κοσμούν τα βιβλία παραγγελιών των κινεζικών ναυπηγείων, τα οποία εξ άλλου είναι κλεισμένα μέχρι το 2020! Οι Έλληνες εφολιστές πήγαν στην Κίνα όχι για να επωφεληθούν κάτι, αλλά για να δώσουν γόητρο στο πρωθυπουργικό ταξίδι.

Το δεύτερο που δεν γνωρίζουν οι Έλληνες δημοσιογράφοι είναι ότι οι παραγγελίες νέων πλοίων δεν είναι μία απλή υπόθεση. Τα ναυπηγεία μιάς χώρας πρέπει, για να προσελκύσουν νέες παραγγελίες ξένων εφοπλιστών, πρέπει να χρηματοδοτήσουν το μεγαλύτερο μέρος της αξίας των νέων κατασκευών με την εγγύηση της κεντρικής τράπεζας της χώρας, ενώ ο εφοπλιστής χρηματοδοτεί το 20% περίπου της αξίας προσφέροντας collaterals, ήτοι εγγυήσεις, ενώ εξοφλεί την αξία του πλοίου με τους ναύλους που θα εισπράττει, κυρίως από μακροχρόνια χρονοναύλωση.

Και εδώ το πράγμα αρχίζει να γίνεται πιο περίπλοκο. Η Κίνα με ετήσιο ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης 8-10%, πραγματοποιεί τεράστιες εισαγωγές δια θαλάσσης χρησιμοποιώντας όχι μόνο τον δικό της κρατικό στόλο, αλλά και τους στόλους ξένων εφοπλιστών,τους οποίους χρονοναυλώνει. Οι ΄Ελληνες εφοπλιστές μετέχουν σε μεγάλο ποσοστό στις μεταφορές του εξωτερικού κινεζικού εμπορίου και για τον λόγο αυτό οι Κινέζοι όχι μόνο ναυπηγούν πλοία Ελλήνων, αλλά και τα χρονοναυλώνουν. Δηλαδή οι Έλληνες εφοπλιστές είναι οι ταξιτζήδες των ωκεανών, αφού η Ελλαδίτσα δεν διαθέτει ούτε εθνικά φορτία, ούτε εθνική ναυπηγική πολιτική, ούτε φυσικά οικονομικούς πόρους για να χρηματοδοτήσει τις νέες κατασκευές των Ελλήνων εφοπλιστών, το ναυπηγικό πρόγραμμα των οποίων ανέρχεται σε πολλά δισεκατομμύρια ευρώ.

Αντιλαμβάνονται άραγε οι ξερόλες δημοσιογράφοι των καναλιών, ότι και να ήθελαν οι Έλληνες εφοπλιστές να ναυπηγήσουν μέρος του στόλου τους σε ελληνικά ναυπηγεία, δεν θα μπορούσε το ελληνικό πτωχευμένο κράτος να αναλάβει τις παραγγελίες για τους λόγους που προαναφέρθηκαν και επί πλέον:

1)Τα ελληνικά ναυπηγεία (δηλαδή του Σκαραμαγκά, της Ελευσίνας και της Σύρου)

     δεν έχουν ούτε την «πορτάδα» των μονίμων δεξαμενών, ούτε τον απαιτούμενο

   σύγχρονο εξοπλισμό για την κατασκευή πλοίων νεωτάτης τεχνολογίας.

2)Κανένας εφοπλιστής δεν μπορεί να ριψοκινδυνεύσει την επιχείρησή του παραγγέλοντας πλοία σε ναυπηγεία που απεργούν για ψύλλου πήδημα. Ο μεγαλύτερος εχθρός της ναυτιλιακής επιχείρησης είναι η καθυστέρηση οποιασδήποτε μορφής.

Καλό θα ήταν λοιπόν οι ξερόλες δημοσιογράφοι, όταν ασχολούνται με ναυτιλιακά θέματα, να ρωτούν και κανένα ναυτιλιακό συντάκτη, ώστε να μη διαχειρίζονται με τόση αφέλεια και με τόση άγνοια την καθημερινή τους ρουμπρίκα.

ΤΑ ''ΞΥΠΝΗΤΗΡΙΑ'' ΤΟΥ κ. ΣΑΜΑΡΑ

Οι Έλληνες εφοπλιστές έβαλαν πάλι το...χεράκι τους για την επιτυχία του ταξιδιού του πρωθυπουργού κ. Αντ. Σαμαρά στην Κίνα. Οι πολλές παραγγελίες πλοίων Ελλήνων εφοπλιστών σε κινεζικά ναυπηγεία, δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στις συνομιλίες που θα έχει στο Πεκίνο ο κ. Σαμαράς για την προσέλκυση επενδύσεων στην Ελλάδα, αφού τα περισσότερα προϊόντα που εισάγονται στην Κίνα, συμπεριλαμβανομένων των υδρογονανθράκων, (περίπου το 60%) μεταφέρονται με ελληνόκτητα πλοία.
Έτσι στο ταξίδι του στην Κίνα, ο Έλληνας πρωθυπουργός συνοδεύεται από τον πρόεδρο της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών κ Θ. Βενιάμη και τους εφοπλιστές Γιώργο Προκοπίου, Γιάννη Αγγελικούση, Σημεών Παλιό, Δημ. Μελισσανίδη, Νίκο Τσάκο και Μιχ. Βουδούρογλου.
Σημειωτέον ότι οι παραγγελίες πλοίων Ελλήνων εφοπλιστών σε κινεζικά ναυπηγεία ανέρχονται σε 187.
Από την άλλη πλευρά, οι Κινέζοι έχουν πάντα ζωηρό ενδιαφέρον να "πατήσουν γερά" στην Μεσόγειο, προκειμένου να ισχυροποιήσουν το εξαγωγικό τους έργο στην Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή, βάζοντας "μόνομο πόδι" στον Πειραιά και μεταβάλλοντάς τον σε μεγάλο διαμετακομιστικό κέντρο, με αιχμή του δόρατος την Cosco.
Και για την ιστορία: Σε αναζήτηση ξένων επενδύσεων είχε επιδοθεί η Ελλάδα και πριν από μισό αιώνα περίπου, όταν, επί κυβερνήσεως Αλ.Παπάγου, ο τότε υπουργός Συντονισμού Σπύρος Μαρκεζίνης, αναζητούσε κεφάλαια με ταξίδια στο εξωτερικό. Τότε, οι πολιτικοί του αντίπαλοι τον κατηγόρησαν, κατά την επιστροφή του ότι δεν έφερε κεφάλαια, αλλά...ρολόγια! Και ο ευφυής πολιτικός δήλωσε:
"Δεν έφερα απλώς ρολόγια, αλλά ξυπνητήρια, μήπως σας ξυπνήσω από τον λήθαργό σας!"
Τώρα φαίνεται ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται καθώς τα..."ξυπνητήρια" του κ. Σαμαρά φαίνεται πως είναι οι συνοδεύοντες αυτόν Έλληνες εφοπλιστές.

Η ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

ΠΩΣ Ο ΤΑΡΣΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ...ΑΓΓΛΙΚΗ ΔΙΨΑ!


Ο ταρσός είναι το τμήμα του άκρου ποδός μεταξύ της κνήμης και του μεταταρσίου, που αποτελείται από επτά μικρά οστά, τα οποία σχηματίζουν την άρθρωση του αστραγάλου.
      Στην αρχαία ελληνική, ο ταρσός (Αττ. ταρρός), ήταν το καλαθάκι πάνω στο οποίο στράγγιζε και ξεραινόταν το νωπό τυρί. Και επειδή τα οστά του ταρσού του ποδιού με τα επιμήκη οστά που καταλήγουν στα δάκτυλα, έμοιαζαν με το καλαθάκι αποξήρανσης του τυριού, δόθηκε η ίδια ονομασία στο κατώτερο άκρο του ποδός. Αλλά και για ένα άλλο λόγο ακόμη: Ο πολεμιστής, όταν τραυματιζόταν στο κατώτερο μέρος του ποδός, δεν κινδύνευε να πεθάνη. Πολλές φορές μάλιστα, λόγω και της προστασίας που παρείχε η περικνημίδα, το τραύμα ήταν επιπόλαιο και το αίμα ξεραινόταν επί του ταρσού, όπως ακριβώς ξεραινόταν το νωπό τυρί πάνω στο καλαθάκι-ταρσό, που έμοιαζε απόλυτα, απογυμνωμένο σαρκός, με το κάτω μέρος του ποδιού.
      Και ιδού η γλωσσοπλασία, που προχωρεί σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες.Ο Όμηρος σχηματίζει το ρήμα "τερσαίνω" = ξηραίνω, στεγνώνω. ΑΙΜΑ ΜΕΛΑΝ ΤΕΡΣΗΝΕ = το μαύρο αίμα ξεραινόταν {Ιλ. Π 529}. Αλλά και το ρήμα"τέρσομαι" = ξεραίνομαι.
      Οι Γάλλοι το "αποξηραίνω", "στερεύω", το λένε tarir, την "αποξήρανση" tarissement και τον "στειρευτή"tarissable.
      Οι Γερμανοί πάλι λένε το "στεγνώνω" dorren.
      Οι Άγγλοι όταν διψούν, δηλαδή όταν είναι στεγνοί,λένε I am thirsty και το "ξηρός" dry, εξυπακουομένου σε όλες τις περιπτώσεις του ομηρικού ταρσού.
      Κατά τα άλλα, ο κάθε λαός ομιλεί την δική του γλώσσα, που είναι όμως δάνειος από τον Όμηρο.
(Βλέπε του ιδίου ΟΜΗΡΙΚΟΝ ΛΕΞΙΚΟΝ ΔΙΕΘΝΩΝ ΛΕΞΕΩΝ, το μοναδικό διεθνώς στο είδος του λεξικό στην αγγλική και την γαλλική, από το οποίο καταδεικνύεται ότι οι Άγγλοι και οι Γάλλοι έχουν πάρει μόνο από τον Όμηρο πάνω από 5.000 λέξεις ο κάθε λαός.